Amos 6 - University of Wales Guild of Graduates Translation 1945 (NT, Hosea, Amos)

1A! y rhai esmwyth arnynt yn Seion,

A’r rhai ysgafala ym mynydd Samaria,

Urddasolion y bennaf o’r cenhedloedd,

Y rhai y daw Tŷ Israel atynt;

2Ewch drosodd i Galne, ac edrychwch,

Ac ewch oddi yno i Hamath Rabba,

Ac ewch i lawr i Gath y Philistiaid;

Ai gwell chwi na’r teyrnasoedd hyn?

Neu ehangach eu goror na’ch goror chwi?

3Chwi y sy’n gohirio’r dydd drwg,

Ac yn prysuro gorseddu trais;

4Y sy’n gorwedd ar lythau ifori,

Ac yn ymdreiglo ar eu gwelâu;

Ac yn bwyta ŵyn o’r praidd,

A lloi o ganol y côr;

5Y sy’n canu gyda’r tannau,

Fel Dafydd dyfeisiant iddynt offer cerdd;

6Y rhai sy’n yfed gwin o gawgiau,

Ac yn ymiro â’r olew coethaf;

Ac nis clafychwyd am ddryllio Ioseff.

7Am hynny yn awr yr ânt yn gaethglud ar flaen y caethgludion,

A derfydd gloddestfloedd yr ymdreiglwyr.

8Tyngodd fy Arglwydd Iafe iddo’i hun,

Medd Iafe, Duw lluoedd,

“Yr wyf yn ffieiddio godidowgrwydd Iacob,

A chasâf ei gestyll,

A thraddodaf ddinas a’i chynnwys.”

9Ac os gadewir deg o ddynion mewn un tŷ,

Byddant feirw.

10A phan gyfyd câr neb, a’i losgwr, ef i fyny,

I ddwyn yr esgyrn allan o’r tŷ,

Fe ddywed wrth yr hwn a fo yng nghilfachau’r tŷ,

“A oes gyda thi chwaneg?”

Dywed hwnnw “Nac oes.”

“Ust” medd yntau,

Gan nad gwiw crybwyll enw Iafe.

11Canys wele Iafe’n gorchymyn,

A thery’r plas yn deilchion,

A’r bwthyn yn fylchau.

12A red meirch ar y graig?

Neu a ardd un hi ag ychen?

Canys troesoch farn yn llysieuyn gwenwynig,

A ffrwyth cyfiawnder yn wermod,

13Y rhai sy’n llawenychu oherwydd Lo-debar,

Y sy’n dywedyd,

“Onid drwy ein nerth y cymerasom inni Garnaim?”

14“Canys wele fi’n codi cenedl yn eich erbyn, Dŷ Israel,”

Medd Iafe, Duw’r lluoedd,

“A gorthrymant chwi o Ddrws Hamath hyd Nant yr Arafa.”