Philipiaid 2 - University of Wales Guild of Graduates Translation 1945 (NT, Hosea, Amos)

1Od oes gan hynny ddim apêl yng Nghrist, od oes dim cymhelliad cariad, od oes dim ymgyfranogi o’r Ysbryd, od oes dim tynerwch calon a thosturiaethau,

2cwblhewch fy llawenydd, fel y byddoch o’r un meddwl, a’r un cariad gennych, yn gytun, o un meddwl,

3heb wneuthur dim trwy ymbleidio neu trwy wag-ogoniant, eithr mewn gostyngeiddrwydd, pawb yn cyfrif eraill yn amgenach na hwy eu hunain,

4heb edrych o neb ar yr eiddo’i hun, eithr ar yr eiddo eraill hefyd.

5Bydded ynoch y meddwl yma a oedd hefyd yng Nghrist Iesu,

6yr hwn ac yntau yn ffurf Duw ni chyfrifodd yn beth diollwng fod yn ogyfuwch â Duw,

7ond a’i gwacaodd ei hun, gan gymryd arno ffurf gwas,

8o’i wneuthur ar lun dynion: ac o’i gaffael yn null dyn ef a’i darostyngodd ei hun, gan fod yn ufudd hyd angau, ie, angau’r groes.

9Oherwydd paham Duw a’i tra-dyrchafodd yntau, a rhoddi iddo’r enw sydd goruwch pob enw,

10fel yn enw’r Iesu y plygai pob glin yn y nef ac ar y ddaear a than y ddaear,

11ac y llwyr-gyffesai pob tafod fod Iesu Grist yn Arglwydd, er gogoniant Duw Dad.

12Felly f’anwyliaid, megis y buoch bob amser yn ufudd, nid fel pe yn fy mhresenoldeb yn unig, eithr yr awron yn fwy o lawer yn f’absenoldeb, gweithiwch allan eich iechydwriaeth eich hunain gydag ofn a dychryn;

13canys Duw yw’r hwn sy’n gweithio ynoch yn ogystal ewyllysio a gweithio i’w fodlonrwydd ef.

14Gwnewch bopeth heb rwgnach ac ymddadleu,

15fel y byddoch ddifeius a diddrwg, yn blant Duw, dinam ynghanol cenhedlaeth wyrgam a throfaus, a chwithau yn eu plith i’ch gweled megis goleuadau yn y byd,

16gan ddal allan air y bywyd, er ymffrost i mi yn nydd Crist, na redais yn ofer ac nad ymboenais yn ofer.

17Ie, ac od ydys yn f’offrymu ar aberth a gwasanaeth eich ffydd, llawenhau yr wyf a chyd-lawenhau â chwi oll;

18a’r un modd byddwch chwithau hefyd lawen a chyd-lawenhewch â minnau.

19Eithr gobeithio’r wyf yn yr Arglwydd Iesu anfon Timotheus atoch ar fyrder, fel y’m cysurer innau hefyd o wybod eich helynt chwi.

20Canys nid oes gennyf neb o’r un ysbryd ag ef, a wir-ofala am eich cyflwr chwi;

21canys ceisio y maent hwy oll yr eiddynt eu hunain, ac nid yr eiddo Crist Iesu.

22Eithr gwyddoch fel y profwyd ef, iddo fel mab gyda thad gyd-wasanaethu â mi ar ran yr efengyl.

23Dyma’r gŵr, gan hynny, yr wyf yn gobeithio ei anfon yn ddioed cyn gynted ag y gwelwyf pa fodd y bydd hi gyda mi;

24a theimlaf yn sicr yn yr Arglwydd y deuaf finnau hefyd ar fyrder.

25Eithr tybiais y dylwn anfon atoch Epaphroditus fy mrawd a’m cyd-weithiwr a’m cyd-filwr, a’ch cennad chwi a’ch gweinidog i’m cyfreidiau i,

26gan ei fod yn hiraethus amdanoch oll ac yn ymofidio oblegid i chwi glywed ei fod yn glaf:

27canys claf a fu a bron marw; ond trugarhaodd Duw wrtho, ac nid wrtho ef yn unig ond wrthyf finnau hefyd fel na chawn dristwch ar dristwch.

28Bum felly’n fwy dyfal i’w anfon, fel y byddech lawen, drachefn o’i weled a minnau’n llai fy nhristwch.

29Derbyniwch ef gan hynny yn yr Arglwydd gyda phob llawenydd, ac ystyriwch y cyfryw’n deilwng o anrhydedd,

30canys er mwyn gwaith Crist bu agos iddo farw trwy beryglu ei fywyd i gyflenwi diffyg eich gwasanaeth tuagataf.