Datguddiad 11 - University of Wales Guild of Graduates Translation 1945 (NT, Hosea, Amos)

1A rhoddwyd imi gorsen debyg i ffon, gan ddywedyd: Cyfod a mesur gysegr Duw a’r allor a’r addolwyr yno.

2A’r cyntedd tu allan i’r cysegr gad allan, na fesur hwnnw; canys rhoddwyd ef i’r ethnig, a’r ddinas sanctaidd a fathrant ddeufis a deugain.

3A rhoddaf i’m dau dyst broffwydo fil deucant a thrigain o ddyddiau a sachliain amdanynt.

4Dyna’r ddwy olewydden a’r ddau ganhwyllbren sy’n sefyll gerbron Arglwydd y ddaear.

5Ac os myn neb eu niweidio, daw tân allan o’u genau a difa eu gelynion. Ac os myn neb eu niweidio, fel hynny rhaid yw ei ladd ef.

6Y mae gan y rhai hyn awdurdod i gloi’r nef fel na fwrio law dros ddyddiau eu proffwydo hwynt, ac y mae ganddynt awdurdod ar y dyfroedd i’w troi’n waed ac i daro’r ddaear â phob rhyw bla mor aml ag y mynnont.

7A phan orffennont eu tystiolaeth, rhyfela’r bwystfil a gyfyd o Annwn yn eu herbyn a gorchfyga hwynt a’u lladd.

8A bydd eu cyrff hwynt ar heol y ddinas fawr, a elwir o’i hysbrydoli Sodom ac Aifft, lle hefyd y croeshoeliwyd eu Harglwydd.

9Ac edrychir ar eu cyrff hwynt dri diwrnod a hanner gan bobloedd a llwythau ac ieithoedd a chenhedloedd, ac ni chaniatânt ddodi eu cyrff hwynt mewn bedd.

10A llawenha preswylwyr y ddaear o’u plegid ac ymfalchïant, ac anfonant roddion i’w gilydd, oherwydd poenodd y ddau broffwyd hyn breswylwyr y ddaear.

11Ac ymhen y tri diwrnod a hanner aeth anadl bywyd oddi wrth Dduw i mewn iddynt, safasant hwythau ar eu traed, a disgynnodd ofn mawr ar yr edrychwyr.

12A chlywsant lef uchel o’r nef yn dywedyd wrthynt: Deuwch i fyny yma; ac aethant i fyny i’r nef yn y cwmwl, ac edrychai eu gelynion arnynt.

13A’r awr honno bu daeargryn mawr, a syrthiodd ’y ddegfed ran o’r ddinas, a lladdwyd yn y ddaeargryn saith mil o bersonau, a brawychodd y gweddill a rhoddasant ogoniant i Dduw’r nef.

14Aeth yr ail wae heibio; wele’r trydydd gwae yn dyfod ar fyrder.

15Ac utganodd y seithfed angel; yna bu lleisiau uchel yn y nef yn dywedyd:

Aeth brenhiniaeth y byd yn eiddo ein Harglwydd ni a’i Grist ef, a theyrnasa yn oes oesoedd.

16A’r pedwar henuriad ar hugain, sy’n eistedd ar eu gorseddau gerbron Duw, syrthiasant ar eu hwynebau, ac addolasant Dduw

17gan ddywedyd:

Diolchwn i ti, Arglwydd Dduw hollalluog, yr hwn sydd a’r hwn oedd, am ymaflyd ohonot yn dy fawr allu a theyrnasu;

18a llidiodd y cenhedloedd, a daeth dy lid di ac adeg barnu’r meirw a rhoddi’r wobr i’th weision y proffwydi ac i’r saint ac i’r sawl sy’n ofni dy enw, y bychain a’r mawrion, ac i ddinistrio dinistrwyr y ddaear.

19Ac agorwyd teml Dduw sydd yn y nef, a gwelwyd arch ei gyfamod ef yn ei deml, a bu mellt a lleisiau a tharanau a daeargryn a chenllysg mawr.