2 Timotheus 2 - University of Wales Guild of Graduates Translation 1945 (NT, Hosea, Amos)

1Tydi, ynteu, fy machgen, ymgryfha yn y gras sydd yng Nghrist Iesu.

2A’r pethau a glywaist gennyf i yngŵydd tystion lawer, trosglwydda i wŷr o ymddiried, rhai a fyddo gymwys i addysgu eraill hefyd.

3Cymer dy ran o oddef caledi fel milwr da i Iesu Grist.

4Nid oes neb mewn rhyfel yn ei glymu ei hun wrth faterion eraill bywyd, fel y rhyngo fodd i’r sawl a’i derbyniodd yn filwr.

5A hefyd os ymdrecha dyn yn y campau, nis coronir, onid ymdrecha yn ôl y rheolau.

6Yr amaethwr a lafurio sydd i dderbyn yn gyntaf o’r cynnyrch.

7Ystyria a ddywedaf, ac fe rydd yr Arglwydd i ti ddeall ym mhob dim.

8Cadw mewn cof Iesu Grist, y sydd wedi atgyfodi oddi wrth y meirw, o hil Dafydd; dyma fy efengyl i.

9Yng ngwasanaeth hon y goddefaf gam-drin hyd at rwymau fel drwg weithredwr, eithr gair Duw nis rhwymir.

10Dyna paham yr wyf yn ymgynnal tan bob dim er mwyn y rhai dewisol, fel y cyrhaeddont hwythau yr iachawdwriaeth sydd yng Nghrist Iesu ynghyda gogoniant tragwyddol.

11Gwir yw y gair;

Canys os buom gydfarw ag ef, cawn gydfyw hefyd,

12Os ymgynhaliwn, ni gawn gyd-deyrnasu,

Os gwadwn, yntau a’n gwad ninnau,

13Os palla’n ffydd, ef a bery’n ffyddlon,

Canys ei wadu ei hun ni all.

14Atgofia’r pethau hyn iddynt, gan eu tynghedu yngŵydd yr Arglwydd i beidio ag ymryson am eiriau, peth nad yw fuddiol i ddim ond dymchwelyd y gwrandawyr.

15Bydd ddyfal i’th gyflwyno dy hun yn brofedig i Dduw, yn weithiwr di-wrid, yn iawn rannu gair y gwirionedd.

16Ond rhag anghysegredig wag siaradach ymgadw, canys ymlaen yr ânt i fwy o annuwioldeb,

17a’u gair a ysa fel cancr; ohonynt hwy y mae Hymenaeos a Philetos,

18y rhai a gamfwriodd ynglŷn â’r gwirionedd: dywedyd a wnânt ddigwydd o’r atgyfodiad eisoes a dadymchwel ffydd rhai.

19Eto i gyd cadarn sylfaen Duw sydd yn dal, ac arni’r argraff hon, “Fe edwyn yr Arglwydd ei bobl ei hun,” ac “Ymadawed â drygioni bawb a enwo enw’r Arglwydd.”

20Mewn tŷ mawr y mae llestri nid yn unig o aur ac o arian, ond hefyd o bren ac o bridd, rhai yn urddasol a rhai yn anurddasol.

21Os ymbura neb, ynteu, oddi wrth y drygau hyn, ef a fydd lestr urddasol, cysegredig, at law’r meistr yn barod i bob gwaith da.

22Eithr nwydau ieuenctid, ffo rhagddynt, a dilyn gyfiawnder, ffydd, cariad, tangnefedd yng nghwmni’r sawl sy’n galw ar yr Arglwydd o galon bur.

23Eithr ffôl ac anniwylliedig ddyfaliadau gochel, gan wybod y magant gynhennau.

24Ac ni ddylai gwas yr Arglwydd ymryson, ond bod yn dirion wrth bawb, yn athrawus, yn hiroddefus,

25yn mwynaidd hyfforddi’r gwrthwynebwyr. Pwy a ŵyr na rydd Duw rywbryd iddynt edifeirwch i ganfod y gwirionedd

26a sobri allan o fagl y diafol a’u dal gan y gwas i wneuthur ewyllys Duw.