1Nadat de opschudding bedaard was, ontbood Paulus de discipelen en, na hen gegroet te hebben, om de discipelen weg te trekken achter zich aan.
31Daarom: wees waakzaam, en bedenk dat ik drie jaar lang, nacht en dag, niet heb opgehouden iedereen onder tranen terecht te wijzen.
32En nu, broeders, ik draag u op aan God en aan het woord van Zijn genade, aan Hem Die bij machte is om u op te bouwen en u een erfdeel te geven onder al de geheiligden.
33 1 Kor. 9:12; 2 Kor. 11:9; 12:13 Ik heb niemands zilver of goud of kleding verlangd.
34En u weet zelf dat Hand. 18:3; 1 Kor. 4:12; 1 Thess. 2:9; 2 Thess. 3:8deze handen dienst hebben gedaan om te voorzien in mijn behoeften, en voor hen die bij mij waren.
35Ik heb u in alles laten zien dat men, door zo te arbeiden, het moet opnemen voor de zwakken en de woorden van de Heere Jezus in herinnering moet houden, namelijk dat Hij gezegd heeft: Het is zaliger te geven dan te ontvangen.
36En toen hij dit gezegd had, Hand. 21:5knielde hij neer en bad met hen allen.
37En allen begonnen luid te huilen, vielen Paulus om de hals en kusten hem,
38zeer bedroefd, vooral om het woord dat hij gesproken had, namelijk dat zij zijn gezicht niet meer zouden zien. En zij deden hem uitgeleide naar het schip.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
