Job 31 - Bybel vir almal

Job sê dat God weet hoe Job gelewe het

1Job het gesê:

“Ek het vir myself gesê ek mag nooit

na 'n jongmeisie kyk en haar begeer nie.

2Maar wat het God aan my gedoen?

Sal die Almagtige in die hoë hemel

iets vir my doen?

3Dit moet sleg gaan met mense

wat verkeerd doen.

Mense wat slegte dinge doen,

moet swaarkry.

4God weet hoe ek gelewe het,

Hy weet alles wat ek gedoen het.

5Ek was nie vals en skynheilig nie.

6Wanneer God my toets, dan sal Hy weet

dat ek heeltemal reg gelewe het.

7Ek het nie weggedraai van die regte pad nie,

ek het nie iets gevat wat ek graag wou hê nie,

my hande is skoon.

8As my hande nie skoon is nie,

dan moet ander mense

die koring eet wat ek gesaai het,

hulle moet die plante uittrek wat ek

geplant het.

9Ek het nie iemand anders se vrou begeer

en gewag om skelm by haar te gaan slaap nie.

10As ek dit gedoen het, dan moet my vrou

vir 'n ander man kos gaarmaak

en dan moet hý seks hê met haar,

11want dan het ek iets gedoen

wat baie verkeerd is,

en dan moet die Regter my straf.

12Dit sal vir my wees

soos 'n vuur wat brand

tot in die onderwêreld,

'n vuur wat alles verbrand wat ek het.

13Ek het altyd reg gedoen

aan 'n slaaf of slavin

wanneer een van hulle my beskuldig het.

14As ek nie reg gedoen het aan hulle nie,

wat sal ek doen wanneer God my oordeel?

Wat sal ek kan antwoord wanneer Hy vra

wat ek gedoen het?

Niks.

15Hy het my gemaak

en Hy het ook my slawe gemaak.

Dieselfde God het ons gemaak.

16Wanneer arm mense iets wou hê,

dan het ek nie nee gesê nie,

en ek het nie 'n weduwee honger laat bly nie.

17Ek het nie my kos alleen geëet nie,

ek het vir weeskinders ook van my kos gegee.

18Ja, ek was altyd soos 'n pa vir weeskinders

en ek het weduwees altyd gehelp.

19Wanneer ek gesien het dat 'n arm mens

nie klere het nie en dat hy koud moet slaap,

20dan het ek vir hom klere gegee

van my eie skape se wol,

en hy het vir my dankie gesê.

21Ek het nie my vuis vir 'n weeskind

gewys nie,

ook nie wanneer ek gesien het dat

die ander mense in die poort

sal sê dat dit reg is nie.

22As ek dit gedoen het,

dan moet iemand

my arms breek en uit my skouers ruk.

23Ja, ek was bang dat God my sal straf,

ek sou nie voor Hom, die Koning, kon staan nie.

24Ek het nie gedink dat goud my sal beskerm

sodat dit goed sal gaan met my nie.

25Ek was nie hoogmoedig omdat ek ryk was

en baie goed bymekaargemaak het nie.

26Ek het nie na die son gekyk wat so helder skyn

of na die maan wat so blink,

27en ek het my nie dan laat verlei nie.

Ek het nie vir hulle soene gegooi met my hand

en hulle gedien wanneer niemand kyk nie.

28As ek dit gedoen het,

dan het ek sonde gedoen,

en dan moet God my straf,

want dan was ek vals teen Hom.

29Ek was nie bly wanneer

dit skielik sleg begin gaan het

met mense wat my haat nie,

ek het nie gejuig wanneer hulle

begin swaarkry nie.

30Ek het nie die sonde gedoen

om daardie mense te vervloek nie.

31Die mense wat in my huis gekom het,

het nooit honger weggegaan nie,

32ek het nie vreemdelinge buite laat slaap nie,

ek het my deur oopgemaak vir mense

wat by my huis verbygekom het.

33Ander mense probeer wegsteek

wanneer hulle verkeerd gedoen het,

ek het dit nie gedoen nie.

34Ek was nie bang vir wat mense sal sê nie,

ek het nie geskrik omdat ander families

miskien kon dink dat ek nie belangrik is nie.

Ek het nie stilgebly en in die huis gebly nie.

35Ek wens dat iemand na my wou luister!

Ek teken my naam,

ek sê dat ek die waarheid gepraat het.

Die Almagtige moet my nou antwoord.

Die persoon wat my wil beskuldig,

moet skryf wat ek gedoen het.

36Ek sal die dinge wat hy skryf,

vir almal wys, ek sal dit op my skouers dra

en op my kop.

37Ek sal elke ding sê wat ek gedoen het,

ek sal voor die persoon staan soos 'n leier

wat vir niks bang is nie.

38Ek het in grond gewerk,

ek het dit geploeg,

maar ek het betaal

vir die koring-oes wat ek afgesny het.

39Dit is ander mense se grond,

maar hulle het genoeg gekry om te eet,

hulle het nie baie swaar gekry nie.

40As ek verkeerd gedoen het aan hulle,

dan moes daar dorings en onkruid gegroei het

en nie koring en gars nie.”

Job het toe klaar gesê wat hy wou sê.