Sirac 43 - Cebuano Meaning-Based Bible

1Pagkatahom sa hayag ug tin-aw nga kalangitan ibabaw kanato!

Pagkamahimayaon nga tan-awon niini!

2Ang adlaw, sa iyang pagsidlak,

nagsangyaw sa iyang pagkakatingalahan:

“Ako matahom nga binuhat sa Labing Halangdon!”

3Sa kaudtohon magpauga kini sa yuta;

walay makaagwanta sa iyang makapaso nga kainit.

4Ang nagsalop nga adlaw nagpasiga sa kinatumyan sa mga bungtod,

daw usa ka pagbahanan sa puthaw nga nagaamag tungod sa kainit.

Naghatag kini ug sulaw kaayo nga siga

nga makabuta sa mga mata tungod sa iyang kahayag.

5Ang Ginoo nga naghimo niini gamhanan gayod;

nagdagan kini tungod sa iyang pagmando.

6Anaa usab ang bulan nga naglatid sa lakaw sa panahon,

usa ka walay kataposan nga timaan sa nag-ilis-ilis nga panahon.

7Ang bulan maoy nagtimaan sa mga adlaw sa kasaulogan;

ang iyang kahayag motakdol ug unya magkagamay.

8Ang mga bulan ginganlan tungod sa bulan,

katingalahan nga tan-awon sa diha nga magkadako kini matag gabii,

usa ka timaan nga kahayag alang sa mga panon sa langit

nga nagsiga diha sa atop-atop sa kapanganoran.

9Ang hayag nga mga bituon nagpatahom sa kalangitan sa panahon sa kagabhion;

mga suga kini nga nagdayandayan diha sa habog nga kalangitan sa Ginoo.

10Nagpabilin sila diha sa mga han-ay nga gitudlo kanila sa Labing Balaan;

ug matinumanon gayod sila sa ilang pagbantay.

11Tan-awa ang bangaw ug dayga ang iyang Magbubuhat;

pagkamasanagon, pagkasiga, pagkatahom!

12Daw usa ka pana nga gibawog sa mga kamot sa Labing Halangdon,

nagtadlas kini sa kapunawpunawan ingon nga usa ka nag-arko nga himaya.

13Nagsugo siya ug ang yelo misugod pagkahulog;

ang kilat mikilab aron pagtuman sa iyang mga hukom.

14Ang mga kamalig sa kapanganoran giablihan,

ug ang mga panganod nanggula daw mga langgam nga nanglupad.

15Pinaagi sa iyang gahom naumol ang tubig nga gihambin sa panganod,

ug nahimo kining mga lugas sa yelo nga nangahulog sa yuta.

16-17Sa iyang pagpakita natay-og ang kabukiran;

ang dahunog sa iyang dalugdog mopakurog sa kalibotan.

Tungod sa iyang pagbuot ang habagat mohuros,

ang mga bagyo moabot ingon man ang mga unos gikan sa amihanan.

Gipadala niya ang yelo nga nanugpa sama sa mga langgam,

sama sa mga dulon nga nanugpa diha sa yuta.

18Natingala kita sa iyang matahom nga kaputi

ug nahibulong kita sa iyang pagkahulog.

19Gibisibis niya ang yelo diha sa yuta sama sa asin

ug sa pagbagtok niini nahimo kining daw tunokong mga bulak.

20Nagpadala siya sa mabugnaw nga hangin nga mihuros gikan sa amihanan

ug ang tubig migahi ngadto sa pagkayelo;

ang tanang lanaw ug lim-aw nanggahi,

nagsul-ob ug bisti nga yelo.

21Gipasoan niya ang mga lasang sa kabungtoran pinaagi sa hulaw,

ug ang mga balili nangalarag tungod sa kainit niini.

22Apan usa ka panganod sa yamog ang mipahiuli niining tanan

ngadto sa kinabuhi sa diha nga ang kabugnaw ug ang yamog mitungha.

23Pinaagi sa iyang kaalam iyang gipalinaw ang dagkong mga lawod

ug gibutangan niya kini ug mga pulo.

24Ang mga sakayanon nagsugilon mahitungod sa mga peligro sa dagat,

ug nahibulong kaayo kita sa sugilanon nga atong nabati.

25Diha sa dagat anaay mga lain ug kahibulongan nga mga binuhat:

dagkong mga mananap ug tanang klase sa butang nga buhi.

26Ang tagsatagsa ka sinugo sa Ginoo nakalampos sa iyang tahas.

Ang tanan nadugtong pinaagi sa iyang pulong.

27Makasugilon kita ug dugang pa niini ug dili kini matapos

apan ang kahulogan niining tanan mao kini: ang Ginoo mao ang tanan.

28Unsaon nato pagkaplag sa gahom aron pagdayeg kaniya,

nga mas gamhanan kay sa tanan niyang binuhat?

29Ang Ginoo halangdon ug kahadlokan diha sa iyang pagkagamhanan;

ang iyang gahom tulukibon.

30Himoa ang labing maayo aron pagdayeg kaniya,

kay mas dako pa gayod siya kay sa imong mapadayag.

Pasidunggi siya sa walay hunong ug sa tibuok mong kusog,

kay dili pa gani igo ang imong pagdayeg kaniya.

31Walay nakakita kaniya,

walay makaasoy kon kinsa gayod siya;

walay makadayeg kaniya sa angay kaniya.

32Ang mga misteryo nga mas dako pa kay niini wala pa masayri;

diyutay lamang sa iyang mga buhat ang atong nahibaloan.

33Ang Ginoo naghimo sa kalibotan,

ug naghatag sa kaalam ngadto sa diosnong mga tawo.