1Naghari ang Ginoo!
Busa paglipay, kalibotan!
Pagmaya, kamong tanang kapuloan sa kadagatan!
2Gilibotan siya sa panganod ug kangitngit.
Nagsukad ang iyang gingharian sa katarong ug hustisya.
3Nag-una kaniya ang kalayo
ug gilamoy ang iyang mga kaaway nga naglibot kaniya.
4Ang iyang kilat nagdan-ag sa kalibotan;
nakita kini sa yuta ug mikurog kini.
5Sama sa kandila,
ang kabungtoran nangatunaw sa atubangan sa Ginoo,
ang Ginoo sa tibuok kalibotan.
6Gisangyaw sa mga langit ang iyang pagkamatarong
ug nakita sa tanang katawhan ang iyang himaya.
7Naulawan ang tanang nagsimbag mga larawan,
sila nga nagpasigarbo sa ilang mga walay hinungdan nga diosdios;
nanghapa sa atubangan sa Ginoo ang tanang mga diosdios.
8Nakadungog ang katawhan sa Sion ug nalipay;
nagmaya ang mga siyudad sa Juda
tungod sa imong mga hukom, O Dios!
9O Ginoo nga Labing Gamhanan,
ikaw ang nagmando sa tibuok kalibotan;
mas gamhanan ka kay sa tanang diosdios.
10Gihigugma sa Ginoo kadtong nagdumot sa daotan;
iyang gipanalipdan ang kinabuhi sa iyang katawhan
ug giluwas sila gikan sa gahom sa mga daotan.
11Ang kahayag nagdan-ag sa mga matarong
ug ang kalipay ngadto sa mga putlig kasingkasing.
12Paglipay kamong mga matarong
tungod sa gibuhat sa Ginoo
ug pasalamati siya!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
