1Mubo na lang ang akong kinabuhi;
lugos na ako makaginhawa;
ug padulong na ako sa lubnganan.
2Nakita ko ang hilabihan nga pagbugalbugal sa mga tawo kanako.
3Wala ako magbakak, O Dios, busa tuohi ako.
Walay lain nga makasaksi dapig kanako.
4Kay gitak-opan mo man ang ilang salabotan,
aron dili sila makasabot sa katarongan;
busa ayaw ako ipabuntog kanila.
5Ang usa ka tawo magbudhi sa iyang mga higala tungod lamang sa kuwarta,
ug ang iyang mga anak maoy mag-antos, tungod sa iyang binuhatan.
6Karon gigamit nila kining maong panultihon batok kanako;
inigkabati sa mga tawo niini, moduol sila kanako ug lud-an nila ang akong nawong.
7Halos mabuta na ako tungod sa kaguol;
ingon kaniwang sa anino ang akong bukton ug paa.
8Nahibulong kadtong nagpakamatarong,
ug gitulisok nila ako nga wala kuno ako motuo sa Dios.
9Kadtong nagpakaputli
nag-anam pagtuo nga husto gayod sila.
10Apan kon silang tanan mobarog sa akong atubangan,
dili ako makakaplag ug bisag usa kanila nga maalamon.
11Nanglabay na ang akong mga adlaw ug nangapakyas ang akong mga laraw;
nawagtang ang akong paglaom.
12Apan miingon sila nga ang kagabhion sama ra sa panahon sa adlaw;
miingon sila nga hapit na moabot
ang kahayag apan ako ania gihapon sa kangitngit.
13Ang Seol na lamang ang akong paglaom
diin matulog unya ako sa dapit nga mangitngit.
14Moingon ako nga ang lubnganan mao ang akong amahan
ug ang mga wati nga mokaon kanako
mao ang akong inahan ug mga igsoong babaye.
15Unya hain na man ang akong paglaom?
Aduna ba?
16Wala na akoy kalaoman
inig-adto ko na sa Seol.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
