Judit 9 - Cebuano Meaning-Based Bible

Ang Pag-ampo ni Judit

1Unya giboliboran ni Judit ang iyang ulo ug abo, giabli niya ang iyang kupo aron pagpakita sa bisti nga sako nga iyang gisul-ob ilalom sa iyang sinina ug mihapa siya sa salog. Panahon kadto nga gihalad ang insenso sa kagabhion didto sa Templo sa Jerusalem ug si Judit nag-ampo sa makusog nga tingog sa pag-ingon,

2“OGen. 34:1-31. Ginoo, Dios sa akong katigulangan nga si Simeon, hinumdomi giunsa nimo pagsangkap si Simeon sa usa ka espada aron sa pagpanimalos sa mga langyaw nga misikop kang Dina nga usa ka ulay nga gigisian sa iyang mga sapot ug gipanamastamasan. Gihuboan siya ug gipakaulawan, gilugos siya ug gibuong ang iyang dungog bisan imo kining gidili.

3Mao kadto nga imong gitugot nga patyon ang ilang mga pangulo didto gayod sa mao gihapong higdaanan diin ilang gilugos ang babaye. Gilaglag mo silang tanan: ang mga ulipon, ang mga prinsipe ug ang mga pangulo didto sa ilang mga trono.

4Gibut-an mo nga ang ilang mga asawa sakmiton, ang ilang mga anak nga babaye bihagon ug ang ilang mga kabtangan tulison sa mga Israelita nga pinili mong katawhan nga mainiton sa pagtuman sa imong kabubut-on. Ang mga igsoong lalaki ni Dina nangasuko tungod sa kaulawan sa ilang banay busa nagsangpit sila kanimo aron tabangan.

“O Dios ko, patalinghogi ang akong pag-ampo, ang pag-ampo sa usa ka biyuda.

5Ang imong kamot naggiya sa tanan nga nahitabo kaniadto ug sa umaabot. Gilaraw nimo ang tanan—ang nanghitabo karon ug ang mahitabo unya. Ang imong mga laraw natuman kanunay.

6Bisan unsa ang imong gustong himoon sama ra kini nga nahimo na. Nahibalo kang daan sa tanan nga imong buhaton ug sa mga hukom nga imong himoon.

7Karon ang mga taga-Asiria nagpadayon sa pagkagamhanan; mapagarbohon sila sa ilang kasundalohang nagkabayo ug naglakaw. Nagsalig sila sa ilang mga hinagiban apan wala sila makaila kanimo, O Ginoo, nga ikaw ang manggugubat nga nagatapos sa gubat. Ikaw mao gayod ang Ginoo.

8Sa imong kasuko, gamita ang imong gahom aron paglaglag sa ilang gamhanang kasundalohan. Naglaraw sila sa pagpasipala sa imong Templo, diin ikaw gisimba ug sa pagtagodtagod sa imong altar pinaagi sa ilang mga espada.

9Tan-awa unsa kamapahitas-on ug unsa kamapagarbohon nila. Ibubo ang imong kapungot diha kanila! Ako usa lamang ka biyuda apan hatagi ako sa kusog sa pagtuman sa akong laraw.

10Gamita ang akong malansison nga mga pulong aron pagpatay kanilang tanan: mga pangulo ingon man sa mga ulipon. Mapukan unta ang ilang pagkamapahitas-on sa gahom sa usa ka babaye.

11Ang imong gahom wala magsalig sa gidak-on ug sa kusog sa kasundalohan. Ikaw ang usa ka Dios nga nag-atiman sa mapaubsanon ug nagtabang sa mga gidaugdaog. Ikaw ang panabang ug panalipod sa katawhan nga mahuyang ug sa mga walay makatabang, ug ikaw ang nagluwas kanila nga nawad-an sa paglaom.

12Karon patalinghogi ang akong pag-ampo, O Dios sa akong katigulangan nga si Simeon, ang Dios nga gisaligan sa Israel, ang nagmando sa langit ug sa yuta, ang magbubuhat sa kasubaan ug kadagatan, ang hari sa tibuok kabuhatan. Pamatia ang akong pag-ampo,

13ugEst. Gr. C:24-25. itugot nga ang akong malansison nga mga pulong mosamad ug mopatay unta kanila nga naglaraw sa hilabihang kapintas batok sa imong kasabotan ug sa imong balaan nga Templo, batok sa Bukid sa Sion ug sa yuta nga imong gihatag sa imong katawhan.

14Himoa nga ang tibuok nasod ug ang tagsatagsa ka tribo moila nga ikaw ang Dios, ang labing gamhanan ug kusganon sa tanan ug nga ikaw lamang ang nanalipod sa katawhan sa Israel.”