1Bulahan ang tawo nga may kahingawa sa mga kabos,
kay tabangan siya sa Ginoo kon anaa siya sa kalisdanan.
2Panalipdan ug ampingan siya sa Ginoo,
panalanginan siya sa Ginoo dinhi sa yuta
ug dili siya itugyan ngadto sa iyang mga kaaway.
3Tabangan siya sa Ginoo kon masakit siya
ug ayohon ang iyang balatian.
4Miingon ako, “Nakasala ako kanimo, O Ginoo,
busa kaluy-i intawon ako ug ayoha!”
5Gidaot ako sa akong mga kaaway.
Nag-ingon sila, “Kanus-a pa kaha siya mamatay ug malimtan?”
6Dili matinud-anon kadtong nakigkita kanako.
Gitigom nila ang tanang daotang balita bahin kanako
ug ila kining gisangyaw sa tanang dapit.
7Ang tanang nasilag kanako naghunghongay mahitungod kanako,
ug naglaraw sila alang sa akong kadaotan.
8Nag-ingon sila, “Grabi na ang iyang sakit
ug dili na siya makabangon.”
9BisanMat. 26:23; Mar. 14:18; Luc. 22:21; Juan 13:18. ang labing suod kong higala nga gisaligan ko pag-ayo
ug nakigsalo kanakog kaon miunay kanako.
10Kaluy-i intawon ako, O Ginoo,
ug ayoha ako sa akong balatian
aron kapanimaslan ko sila!
11Sa ingon, masayran ko nga nahimuot ka kanako
kay dili man makabuntog kanako ang akong mga kaaway.
12Gitabangan mo ako tungod sa akong katarong.
Papuy-a ako diha sa imong presensya hangtod sa kahangtoran.
13DalaygonSal. 106:48. ang Ginoo,
ang Dios sa Israel, hangtod sa kahangtoran!
Amen ug Amen!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
