Tobit 13 - Cebuano Meaning-Based Bible

Ang Awit ni Tobit sa Pagdayeg

1Unya nag-ampo si Tobit:

“Dayga ang Dios nga walay kataposan,

dayga siya nga nagmando.

2Gisilotan kita niya;

unya naluoy siya kanato.

Gipadala kita niya ngadto sa kalibotan sa mga patay

unya gibangon kita niya gikan sa lubnganan.

Walay makalingkawas sa iyang gahom.

3“Katawhan sa Israel, pasalamati ang Dios sa kanasoran,

diin gipadala kamo niya ngadto sa pagkabihag;

4bisanIs. 63:16; Jer. 3:4; Klm. Sol. 14:3; Sir. 23:1, 4; Mat. 6:9. didto nagpakita siya sa iyang dakong gahom.

Ang tanang mga buhi papamatia sa imong pagdayeg.

Ang Ginoo maoy atong Dios ug Amahan hangtod sa kahangtoran.

5“Bisan gisilotan kamo tungod sa inyong pagkadaotan,

magmaluluy-on siya ug pabalikon kamo niya ngadto sa inyong puloy-anan,

gikan sa kanasoran diin kamo iyang gipatibulaag.

6“Dangop kaniya sa tibuok ninyong kasingkasing ug kalag,

pagkinabuhi kamo diha sa pagsugot kaniya kanunay.

Unya moatubang siya kaninyo aron pagtabang,

ug dili na siya motalikod kaninyo.

Hinumdomi ang gihimo sa Dios alang kaninyo

ug pasalamati siya sa tibuok ninyong kasingkasing.

Dayga ang matarong nga Ginoo;

pasidunggi ang Hari nga walay kataposan.

“Bisan nagpuyo ako ingon nga binihag didto sa yuta nga langyaw,

pasalamatan ko ang Ginoo;

ug isugilon ko ang iyang dakong kusog

ngadto sa usa ka nasod nga makasasala.

‘Talikdi ninyo ang inyong kasal-anan

ug buhata ang makapahimuot sa Dios.

Tingali ug maluoy siya kaninyo

ug dawaton niya kamo!’

7“Nagdayeg ako sa akong Dios

ug nagsadya diha sa iyang pagkagamhanan;

ang tibuok kong kaugalingon nagpasidungog sa Hari sa langit.

8“Pasuginla ang tanan sa iyang pagkagamhanan,

ug paawita sa iyang pagkadalaygon didto sa Jerusalem.

9“Jerusalem,Is. 60:1-22; Gipa. 21:9–22:5. Balaang Siyudad sa atong Dios,

silotan ikaw tungod sa mga sala sa imong katawhan,

apan magmaluluy-on siya sa tanan nga nagbuhat sa matarong.

10Busa pasalamati ang Ginoo kay siya maayo.

Dayga ang Hari nga walay kataposan.

Ang imong Templo matukod pag-usab

ug magmalipayon na usab ang imong katawhan.

“Himoon unta sa Ginoo nga ang tanang binihag maglipay;

mag-atiman unta siya hangtod sa kahangtoran

sa mga giantos sa imong katawhan.

11“Jerusalem, ang imong kahayag modan-ag sa tibuok kalibotan,

ug gikan sa halayo daghang mga nasod ang moanha kanimo.

Ang ilang katawhan moabot aron pagpasidungog sa Ginoo nga imong Dios,

magdala sila ug mga gasa alang sa Hari sa langit.

Sa imong kadalanan daghang kaliwatan ang mag-awit sa masadya nga pagdayeg;

ug ang imong ngalan molungtad hangtod sa kahangtoran,

ingon nga pinili nga siyudad sa Dios.

12Ang tunglo maanaa sa tanan nga maghulga kanimo,

sa tanan nga maglaglag kanimo ug magguba sa imong mga paril,

sa tanan nga magtumpag sa imong mga lantawan ug magsunog sa imong kabalayan.

Apan ang tanan nga nagpasidungog kanimo mabulahan hangtod sa kahangtoran.

13“Paglipay, Jerusalem, tungod sa imong matarong nga katawhan;

matigom unta sila gikan sa pagkabihag

aron magdayeg sila sa Ginoo sa katuigan.

14“Bulahan ang tanan nga nahigugma kanimo,

ug malipay sa pagtan-aw kanimo nga mauswagon.

Sila nga nagminatay tungod sa imong mga kasakit karon,

magmalipayon ra unya;

ang imong kalipay magdala kanila sa kasadya nga walay kataposan.

15“Daygon ko ang Ginoo, ang gamhanang Hari;

16ang Jerusalem matukod pag-usab

ug mahimong iyang puloy-anan hangtod sa kahangtoran.

“Jerusalem, pagkamalipayon nako

kon ang akong mga kaliwat makakita sa imong kasanag,

ug magpasalamat sa Hari sa langit.

“Ang imong mga ganghaan matukod sa mga safiro ug esmeralda,

ug ang tanan nimong mga paril matukod sa mga mahalon nga bato.

Ang imong mga lantawan matukod sa bulawan

ug ang ilang mga kota mahimong lubos bulawan.

17Ang imong mga dalan mabakbakan sa mga rubi,

ug sa mahalon nga mga alahas.

18Ang masadya nga mga awit

madungog gikan sa imong mga ganghaan

ug gikan sa tanan nimong kabalayan ang mga tawo maninggit,

‘Daygon ang Ginoo! Daygon ang Dios sa Israel!’

“Jerusalem, ang Dios manalangin sa imong katawhan,

ug magdayeg sa iyang balaan nga ngalan hangtod sa kahangtoran.”

Niining mga pulonga gitapos ni Tobit ang iyang awit sa pagdayeg.