1Ang katawhan moingon,
“Ngari kamo, mamalik kita sa Ginoo,
kay gipasakitan kita niya apan iya kitang ayohon;
gisamaran kita niya apan karon iyang bindahian.
2Tapos sa duha ka adlaw buhion kita niya,
ug bangonon kita niya sa ikatulo nga adlaw,
ug mabuhi kita uban kaniya.
3Ilhon nato ang Ginoo.
Moanhi gayod siya kanato,
sama nga moabot gayod ang kabuntagon;
moanhi siya sama nga ulan,
sa ulan panahon sa tingpugas nga mobisibis sa yuta.”
Ang Tubag sa Ginoo4Ang Ginoo miingon,
“Unsa may buhaton ko kanimo, O Efraim,
ingon man kanimo, O Juda?
Ang imong gugma kanako sama sa gabon sa buntag,
ug sa yamog nga dali rang mahanaw.
5Busa gipadala ko nganha kaninyo ang akong mga propeta
uban sa akong mensahe sa silot ug kalaglagan.
Ang akong hukom klaro gayod kaayo.
6Ang Adan,
gilapas nila ang kasabotan nga akong gihimo uban kanila.
8Ang Gilead usa ka siyudad sa mga tawong daotan—
mga tawo nga naduhig sa dugo.
9Ang mga pari sama sa usa ka pundok sa mga tulisan.
Mangatang silag tawo ug mopatay,
bisan didto sa dalan paingon sa balaang dapit sa Siquem.
Gituyo gayod nila kini paghimo.
10Diha sa katawhan sa Israel nakita ko ang makalilisang nga buhat:
labihan nilang nakahugawhugaw sa ilang kaugalingon,
tungod sa ilang pagsimba sa mga diosdios.
11“Alang kaninyo, katawhan sa Juda,
nagtakda usab ako ug panahon sa pagsilot kaninyo tungod sa inyong gibuhat.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.