1Ang kalangitan nagpadayag sa himaya sa Dios,
ug ang kawanangan nagpakita sa iyang mga buhat!
2Ang matag adlaw nag-asoy niini ngadto sa sunod nga adlaw,
ug ang matag gabii nagpadayag ug kahibalo.
3Walay sulti o pulong nga gilitok, o tingog nga nabati;
4apan
ug naghatag kinig bag-ong kusog.
Kasaligan ang mga sugo niya
ug naghatag ug kaalam sa mga kulang niini.
8Husto ang mga balaod sa Ginoo
ug magmalipayon ang motuman niini.
Matarong ang iyang mga sugo
ug naghatag kinig kaalam.
9Ang pagbaton ug kahadlok sa Ginoo maayo,
ug molungtad kini hangtod sa kahangtoran.
Matarong ang mga hukom sa Ginoo,
ug makiangayon sa kanunay.
10Mas maayo kining tinguhaon kay sa bulawan
bisan sa lunsayng bulawan,
ug mas tam-is kini kay sa dugos,
bisan sa lunsayng dugos.
11Naghatag kinig pahimangno
kanako nga imong sulugoon,
ug sa pagtuman niini gantihan ako.
12Walay tawo nga makakita
sa kaugalingon niyang sayop.
Luwasa intawon ako, O Ginoo,
sa mga kasaypanan nga wala ko hibaloi!
13Ilikay usab ako
sa mga sala nga tinuyoan,
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini.
Sa ingon mahingpit ako
ug makalikay sa makalilisang nga sala.
14Kahimut-an mo unta
ang akong mga pulong ug hunahuna,
O Ginoo nga akong dalangpanan ug akong Manluluwas!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
