1Ang kaalam nagbuhat ug balay alang sa iyang kaugalingon ug kini gibutangan niyag pito ka haligi.
2Nagpaihaw siyag mananap aron kombirahan. Gipalamian niya ang bino ug giandam na ang kan-anan.
3Gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye sa pagdapit sa mga tawo didto sa lungsod
4ug sila nag-ingon, “Tambong kamo sa kombira, mga tawong walay alamag!” Ug sa mga buangbuang, nag-ingon siya,
5“Dali kamo, kaon kamo sa giandam kong kalan-on ug inom kamo sa bino nga akong giandam alang kaninyo.
6Biyai ang pagkawalay alamag ug mamaayo ang imong kinabuhi. Sunda ninyo ang dalan sa kahibalo.”
7Kon badlongon mo ang tawong mapagarbohon, insultohon ka lamang niya. Kon badlongon mo ang tawong daotan, daoton ka lamang niya.
8Ayaw badlonga ang tawong garboso kay kasilagan ka lang niya. Apan kon imong badlongon ang maalamon, tahoron ka niya.
9Ang itudlo mo sa maalamon makadugang sa iyang kaalam; ang isulti mo sa matarong makadugang sa iyang kahibalo.
10Ang
18Ang mga biktima niya wala masayod nga ang moadto didto mamatay ug nga kadtong nakasulod na, nahitipon na sa kalibotan sa mga patay.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
