1SaHeb. 11:35-36. laing higayon usa ka inahan nga Judio ug ang iyang pito ka anak nga lalaki gidakop. Gipabunalan sila sa hari aron pagpugos kanila sa pagkaon ug baboy.
2Unya usa sa mga batan-ong lalaki miingon, “Wala kamoy makuha gikan kanamo kay palabihon namo nga mamatay kay sa talikdan namo ang mga batasan sa among mga katigulangan.”
3Kini nakapasuko pag-ayo sa hari busa nagsugo siya nga initon ang mga kawa nga dagko ug ang mga kaldero
4ug gituman dayon kini. Unya gisugo niya ang iyang mga tawo sa pag-abis sa dila sa misulti ug sa pagpanit sa iyang ulo ug sa pagputol sa iyang kamot ug tiil samtang nagtan-aw ang iyang inahan ug unom ka igsoon.
5Sa dihang ang batan-on wala nay mahimo ug igo na lamang siyang nagginhawa, ang hari misugo nga sakwaton siya ug itambog ngadto sa usa sa mga kawa. Sa diha nga miulbo ang aso gikan sa kawa, ang mga igsoon ug ang ilang inahan nagdinasigay sa pagpakamatay nga maisogon ug miingon,
6“AngDeut. 32:36. Ginoong Dios nagtan-aw ug nakasabot sa atong giantos sama sa gisulti diha sa awit ni Moises nga naghukom kanila nga mibiya sa Ginoo. Miingon siya, ‘Ang Ginoo maluoy kanila nga nag-alagad kaniya.’”
7Human mamatay ang unang igsoon niining paagiha, mao na usay gikalingawan sa mga sundalo ang ikaduhang igsoon pinaagi sa paglabnot sa buhok ug sa pagpanit sa iyang ulo.
Unya nangutana sila kaniya, “Karon mokaon ba ikaw niining karneng baboy o tagsatagsaon ba namo pagputol ang imong mga kamot ug mga tiil?”
8Mitubag siya sa iyang kaugalingong sinultihan, “Dili gayod ako mokaon niana!” Busa gisakit siya sa mga sundalo sama sa ilang gihimo sa una nga igsoon.
9Unya sa wala pa siya mabugtui sa iyang gininhawa misinggit siya ngadto sa hari, “Mangtas ka! Mahimong imo kaming patyon apan ang Hari sa tanang kalibotan magbanhaw kanamo ug maghatag kanamo sa kinabuhi nga walay kataposan tungod kay namatay kami nga nagtuman sa iyang mga balaod.”
10Ang ikatulo nga igsoon mao na usab ang gikalingawan sa mga sundalo. Sa diha nga gisugo siya pagpadiwalwal sa iyang dila, gihimo dayon niya kini. Unya maisogon niyang gituy-od ang iyang mga kamot
11ug maisogon siyang miingon, “Ang Dios maoy naghatag niini kanako. Apan alang kanako ang iyang mga balaod labaw nga mahinungdanon kay sa akong mga kamot ug nahibalo ako nga ang Dios maghatag niini kanako pag-usab.”
12Ang Hari ug ang iyang mga kauban natingala sa iyang kaisog kay wala man niya panumbalinga ang pagsakit nga gihimo nila kaniya.
13Human siya mamatay, ang ikaupat na usab nga igsoon ang ilang gipaantos sa samang mapintas nga paagi
14apan ang iyang kataposang mga pulong mao kini: “Palabihon ko nga mamatay diha sa inyong mga kamot tungod kay gipasaligan kami nga ang Dios magbanhaw kanamo. Apan walay pagkabanhaw alang kanimo, Antioco!”
15Human niini gikuha sa mga sundalo ang ikalima nga batan-on ug gisakit usab nila.
16Apan mitutok lamang siya sa hari ug miingon, “Aduna kay gahom sa pagbuhat sa bisan unsa nga imong gusto kanamo bisan tuod kon ikaw may kamatayon usab. Apan ayaw paghunahuna nga gipasagdan sa Dios kami nga iyang katawhan.
17Paabot lamang. Ang Dios mogamit sa iyang dakong gahom aron pagsakit kanimo ug sa imong mga kaliwat.”
18Unya gikuha sa mga sundalo ang ikaunom nga batan-on ug sa dayon na niyang kamatay miingon siya, “Gilingla mo lamang ang imong kaugalingon! Kami nag-antos sa angay kanamo tungod kay nakasala man kami batok sa among Dios. Mao kana nga kining mga makalilisang nga mga butang nanghitabo kanamo.
19Apan ayaw pagtuo nga makalikay ikaw sa silot tungod sa imong pagpakig-away batok sa Dios.”
20Ang dili gayod makalimtan ug ang labing dalaygon mao ang inahan. Bisan nagtan-aw siya nga gipatay ang iyang pito ka anak sulod sa usa ka adlaw, giantos niya kini sa dako nga kaisog tungod kay misalig siya sa Ginoo.
21Gidugtong niya ang pagbati sa usa ka babaye ug ang kaisog sa usa ka lalaki ug gidaog niya ang tagsatagsa sa iyang mga anak ginamit ang ilang kaugalingong sinultihan.
22Miingon siya, “Wala ako mahibalo giunsa pagsugod ang inyong kinabuhi dinhi sa akong tagoangkan. Dili ako ang naghatag kaninyog kinabuhi ug gininhawa ug dili ako ang nagpahimutang sa matag bahin sa inyong lawas.
23Ang Dios mao ang nagbuhat niini, ang Dios nga nagbuhat sa tanang kalibotan, ang kaliwat sa mga tawo ug sa tanan nga ania. Siya maluluy-on ug ihatag niya pagbalik kaninyo ang kinabuhi ug gininhawa tungod kay gihigugma ninyo ang iyang mga balaod labaw kay sa inyong paghigugma sa inyong kaugalingon.”
24Nagtuo si Antioco nga gibugalbugalan siya sa inahan busa gihimo niya kutob sa iyang mahimo nga madani ang kamanghorang anak sa inahan aron mobiya sa mga tradisyon sa iyang mga katigulangan. Iyang gihaylo ang bata nga himoong dato ug bantogan ug hatagan ug awtoridad ug ilhon nga “Higala sa Hari.”
25Apan ang bata wala magtagad kaniya busa gipatawag ni Antioco ang inahan ug gihangyo nga tambagan ang bata aron maluwas kini.
26Human sa mga pagdani sa hari, miuyon ang inahan sa paghimo niini.
27Mipaduol siya ngadto sa iyang anak, gilansisan niya ang pintas nga hari pinaagi sa iyang kaugalingong sinultihan nga miingon, “Anak ko, kaluy-i ako. Hinumdomi nga gidala ko ikaw sulod sa akong tagoangkan sa siyam ka bulan ug gimatuto ko ikaw sulod sa tulo ka tuig. Gialimahan ug giatiman ko ikaw hangtod niining adlawa.
28Busa gihangyo ko ikaw, anak ko, sa pagtan-aw sa langit ug sa yuta. Palandonga ang tanan nga imong nakita ug hinumdomi nga ang Dios maoy naghimo niining tanan gikan sa wala, sama sa iyang pagbuhat sa tawo.
29Ayaw kahadlok niining mangtas. Ihatag ang imong kinabuhi sa maayong kabubut-on ug matuora ang imong kaugalingon nga takos sa imong mga igsoon aron tungod sa kaluoy sa Dios, dawaton ko ikaw pagbalik uban kanila didto sa pagkabanhaw.”
30Sa wala pa siya makahuman pagsulti, ang bata miingon, “Hari Antioco, unsa may imong gihulat? Nagdumili ako sa pagsugot sa imong mga sugo. Ang akong tumanon mao lamang ang mga sugo sa Balaod nga gihatag ni Moises ngadto sa among mga katigulangan.
31Bisan unsa na lamang nga daotan ug mapintas nga mga butang ang imong gihunahuna nga buhaton alang kanamong mga Judio. Apan dili ikaw makalingkawas sa silot nga giandam sa Dios alang kanimo.
32-33Tinuod nga ang among buhi nga Ginoo nasuko kanamo ug naghimo nga kami mag-antos tungod sa among kasal-anan aron sa pagbadlong ug pagpanton kanamo. Apan kini molungtad lamang sa mubo nga panahon kay kami nga iyang mga sulugoon pasayloon man niya.
34Apan ikaw ang labing mapintas ug labing luod nga butang nga nabuhi. Busa ayaw paglimbongi ang imong kaugalingon sa mga hunahuna sa kabantog samtang imong gisilotan ang katawhan sa Dios.
35Walay paagi alang kanimo aron paglingkawas sa silot diha sa mga kamot sa Dios nga makagagahom sa tanan ug nga nagtan-aw sa tanan.
36Ang akong mga igsoon nag-antos sa hamubo nga panahon tungod sa among pagkamatinumanon sa kasabotan sa Dios apan karon nakasulod na sila sa kinabuhi nga walay kataposan. Apan ikaw mahulog ubos sa hukom sa Dios ug silotan ingon sa angay sa imong pagkagarboso.
37Karon ihalad ko ang akong lawas ug ang akong kinabuhi tungod sa mga balaod sa among mga katigulangan sama sa gihimo sa akong mga igsoon. Nangamuyo usab ako sa Dios nga kaluy-an niya dayon ang iyang katawhan ug nga sakiton ikaw hangtod mapugos ka sa pag-ila nga siya lamang mao ang Dios.
38Hinaot unta nga ako ug ang akong mga igsoon mao ang kataposan nga mag-antos sa kapungot nga makatarunganong gipahamtang sa Dios nga makagagahom sa tanan nganhi sa among tibuok nga nasod.”
39Kining mga pulonga sa pagbiaybiay nakapapungot pag-ayo kang Antioco busa misugo siya nga ang bata sakiton sa dugang nga kapintas kay sa iyang mga igsoon.
40Unya ang bata namatay uban sa bug-os nga pagsalig sa Ginoo ug wala gayod siya magbudhi bisan usa ka gutlo.
41Sa kataposan gipatay usab ang inahan.
42Igo na ang akong gisulti mahitungod sa mga Judio nga gisakit ug gipugos sa pagpakaon sa mga mananap nga gihalad.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
