LUCAS 22 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

47Ug samtang nagsulti pa siya, miabot ang usa ka panon sa katawhan, ug ang tawo nga ginganlan ug Judas nga usa sa napulo ug duha nag-una kanila. Miduol siya kang Jesus aron mohalok kaniya.

48Apan si Jesus miingon kaniya, “Judas, inubanan ba diay ug halok ang imong pagbudhi sa Anak sa Tawo?”

49Ug sa dihang sila nga didto libot kaniya, nakakita sa unsay sunod nga mahitabo, miingon kaniya, “Ginoo, ipanigbas ba namo ang espada?”

50Unya usa kanila mitigbas sa ulipon sa labawng pangulong pari, ug iyang naputol ang tuong dalunggan niini.

51Apan si Jesus miingon sa pagtubag, “Husto na kana!” Ug iyang gihikap ang dalunggan sa ulipon ug giayo siya.

52Unya si Jesus miingon sa mga pangulong pari ug sa mga kapitan sa Templo ug sa mga pangulo sa mga Judio nga miadto batok kaniya, “Nanganhi ba kamo ingon nga batok sa usa ka tulisan, nga nagdala man kamo ug mga espada ug mga puspos?

53Luc. 19:47; 21:37. Sa didto ako sa Templo uban kaninyo matag adlaw, wala hinuon ninyo bakyawa ang inyong mga kamot batok kanako. Apan kini mao ang inyong panahon, ug ang gahom sa kangitngit.”

54Unya sa nadakop na nila siya, ilang gihatod ug gidala siya ngadto sa balay sa labawng pangulong pari. Ug si Pedro misunod nga nagpalayo.

55Ug sa nakahaling na sila ug kalayo sa taliwala sa hawanan ug nakalingkod na, si Pedro usab milingkod uban kanila.

56Unya usa ka babayeng sulugoon nga nakakita kaniya nga naglingkod duol sa hayag, ug samtang nagtutok siya kang Pedro, siya miingon, “Kining tawhana usab uban kaniya.”

57Apan kini gilimod niya nga nag-ingon, “Babaye, wala ako makaila kaniya.”

58Sa wala madugay dihay lain nga nakakita kaniya ug miingon, “Ikaw usab usa kanila.” Apan si Pedro mitubag, “Oy tawo, dili ako mao!”

59Human molabay ang mga usa ka oras, may lain na usab nga namugos sa pag-ingon, “Sa walay duhaduha, kining tawhana usab uban kaniya, kay Galileanhon man siya.”

60Apan si Pedro mitubag, “Oy tawo, wala ako mahibalo nianang imong gisulti!” Ug dihadiha, samtang nagsulti pa siya, mituktugaok ang manok.

61Ug ang Ginoo milingi ug mitutok kang Pedro. Ug si Pedro nahinumdom sa pulong sa Ginoo, sa iyang pag-ingon kaniya, “Sa dili pa motuktugaok ang manok karong adlawa, ilimod nimo ako sa makatulo.”

62Ug siya migula ug mihilak pag-ayo.

63Unya ang mga tawo nga nagbantay kang Jesus mibiaybiay ug mibun-og kaniya,

64ug ilang gitabonan ang iyang mata ug gipangutana siya, “Tag-ana! Kinsa ang misumbag kanimo?”

65Ug daghan ang mga pulong nga ilang gisulti batok kaniya, sa pagpasipala kaniya.

66Sa pagkaadlawan na, nagtigom ang mga pangulo sa lungsod ug ang mga pangulong pari ug mga eskriba. Ug siya ilang gidala ngadto sa Sanhedrin, ug sila miingon kaniya,

67“Kon ikaw mao man ang Cristo, tug-ani kami.” Apan siya miingon kanila, “Kon tug-anan ko kamo, dili gayod kamo motuo,

68ug kon mangutana ako kaninyo, dili gayod kamo motubag.

69Apan sukad karon ang Anak sa Tawo maglingkod na sa tuo sa gahom sa Dios.”

70Ug silang tanan miingon, “Ikaw ba diay ang Anak sa Dios?” Ug siya miingon kanila, “Kamo nag-ingon nga ako mao.”

71Ug sila miingon, “Unsa pa may dugang pagpamatuod nga atong gikinahanglan? Kita gayod nakadungog niini gikan sa iyang kaugalingong mga ngabil.”