ISAIAS 49 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Ang Israel Kahayag sa Kanasoran

1

ug ang akong balos anaa sa akong Dios.”

5Ug karon nag-ingon ang Ginoo,

nga nag-umol kanako gikan pa sa tagoangkan aron mahimong iyang sulugoon,

aron sa pagdala ug balik kang Jacob ngadto kaniya,

ug nga ang Israel matigom ngadto kaniya,

kay ako gipasidunggan diha sa mga mata sa Ginoo,

ug ang akong Dios nahimo nga akong kusog—

6

ang Manunubos sa Israel ug ang iyang Balaan,

kaniya nga gitamay pag-ayo, gikayugtan sa mga nasod,

usa ka sulugoon sa mga pangulo,

“Ang mga hari makakita ug manindog,

mga pangulo, ug sila mangyukbo,

tungod sa Ginoo nga matinumanon,

ang Balaan sa Israel nga maoy nagpili kanimo.”

Tukoron Pag-usab ang Jerusalem

8

“Sa panahon nga kahimut-an mitubag ako kanimo,

sa adlaw sa kaluwasan ako nagtabang kanimo;

ako nagbantay kanimo ug naghatag kanimo

ingon nga usa ka kasabotan ngadto sa katawhan,

aron sa pagpahiluna sa yuta,

aron sa pagbahin sa biniyaan nga mga kabilin;

9nga nag-ingon sa mga binilanggo, ‘Duol kamo,’

niadtong anaa sa kangitngit, ‘Pakita.’

Sila magkaon daplin sa kadalanan,

diha sa tanang hawan nga kabungtoran ang ilang sibsibanan;

10

13Pag-awit alang sa kalipay, O kalangitan, paglipay, O yuta,

ug paghugyaw, O kabukiran, diha sa pag-awit!

Kay ang Ginoo naghupay sa iyang katawhan,

ug adunay kaluoy sa iyang sinakit.

14Apan ang Zion miingon, “Gisalikway ako sa Ginoo,

ang akong Ginoo nalimot kanako.”

15“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata,

nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan?

Bisan kini sila makalimot,

apan ako dili gayod malimot kanimo.

16Tan-awa, ako nagkulit kanimo diha sa mga palad sa akong mga kamot;

ang imong mga kuta anaa kanunay sa akong atubangan.

17Ang imong mga magtutukod milabaw sa imong mga tigpangguba

ug kadtong nangguba kanimo mibiya gikan kanimo.

18Iyahat ang imong mga mata sa palibot ug tan-awa,

kini silang tanan magtigom, manganha kanimo.

Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoo,

ikaw magbutang kanila ingon nga usa ka dayandayan,

ug magbakos kanila sama sa usa ka pangasaw-onon.

19“Kay mahitungod sa imong kamingawan ug sa imong biniyaan nga mga dapit,

ug sa imong yuta nga nalumpag,

ikaw mahimong gamay kaayo alang sa mga nagpuyo kanimo,

ug sila nga naglamoy kanimo mahilayo.

20Ang mga anak nga nangatawo sa panahon sa inyong kagul-anan

moingon unya diha sa imong mga igdulungog:

‘Ang dapit gamay kaayo alang kanako;

hatagi ako ug dapit nga akong kapuy-an.’

21Unya moingon ikaw sa imong kasingkasing,

‘Kinsay nanganak niini alang kanako?

Ako namatyan ug dili na manganak,

hininginlan ug sinalikway,

apan kinsay nagpadako niini?

Tan-awa, ako nag-inusara; diin man kini sila gikan?’ ”

22Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios:

“Tan-awa, bayawon nako ang akong kamot ngadto sa mga nasod,

ug iisa nako ang akong bandila ngadto sa mga katawhan,

ug ilang dad-on sa ilang sabakan ang imong mga anak nga lalaki,

ug ang imong mga anak nga babaye sung-ayon diha sa ilang mga abaga.

23Ang mga hari mahimo nga imong ama-ama

ug ang ilang mga rayna mahimong inahan nga mag-atiman.

Sila magyukbo kanimo, nga ang ilang nawong anha sa yuta

ug magtilap sa abog sa imong mga tiil.

Unya ikaw masayod nga ako mao ang Ginoo;

ug sila nga maghulat kanako dili maulawan.”

24Kuhaon ba ang tukbonon gikan sa gamhanan,

o kadtong mga gibihag sa bangis luwason?

25Apan mao kini ang gisulti sa Ginoo,

“Bisan ang mga binihag sa gamhanan kuhaon,

ug ang tukbonon sa bangis luwason,

kay ako makigbisog kaniya nga nakigbisog kanimo,

ug akong luwason ang imong mga anak.

26Ang nagdaogdaog kanimo pakan-on nako sa ilang kaugalingong unod,

ug sila mangahubog sa ilang kaugalingong dugo ingon sa bino.

Unya ang tananng unod masayod

nga ako mao ang Ginoo nga imong Manluluwas,

ug imong Manunubos, ang Gamhanan ni Jacob.”