1Dayegon ko ikaw, O Ginoo, kay gisakwat nimo ako,
ug wala nimo tugti nga maglipay ang akong mga kaaway ibabaw kanako.
2O Ginoo nga akong Dios, kanimo nagpakitabang ako
ug imo akong giayo.
3O Ginoo, gikuha nimo ang akong kalag gikan sa Sheol,
gipahiuli nimo ang akong kinabuhi gikan kanila nga nananog sa Gahong.
4Pag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa Ginoo, O kamo nga iyang mga balaan,
ug pagpasalamat sa iyang balaan nga ngalan.
5Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang,
ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi.
Ang paghilak mopabilin sa kagabhion,
apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
6Ug diha sa akong kauswagan, nag-ingon ako,
“Dili gayod ako matarog.”
7Pinaagi sa imong kaluoy, O Ginoo,
gipatindog nimo ako ingon nga lig-on nga bukid;
gitagoan nimo ang imong nawong,
nalisang ako.
8Kanimo, O Ginoo, nagtuaw ako;
ug ngadto sa Ginoo nangaliyupo ako:
9“Unsay kapuslanan sa akong kamatayon,
sa diha nga manaog ako sa Gahong?
Magdayeg ba kanimo ang abog?
Magpahayag ba kini sa imong kamatuoran?
10Pamati, O Ginoo, ug kaluy-i ako!
O Ginoo, mahimo unta ikaw nga akong magtatabang.”
11Ang akong pagbangutan gihimo nimo nga pagsayaw;
gihukas nimo ang akong bisti nga sako
ug gibaksan nimo ako sa kalipay,
12aron nga ang akong kalag
mag-awit ug pagdayeg kanimo,
ug dili magpakahilom.
O Ginoo nga akong Dios,
magpasalamat ako kanimo hangtod sa kahangtoran.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
