SALMO 31 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Pag-ampo sa Pagsalig sa DiosNgadto sa pangulong musikero. Salmo ni David.

1Kanimo, O Ginoo, midangop ako;

ayaw gayod itugot nga maulawan ako;

luwasa ako diha sa imong pagkamatarong!

2Ikiling ang imong igdulungog nganhi kanako,

dalia intawon ako pagluwas!

Mahimo unta ikaw nga batong dalangpanan kanako,

usa ka lig-ong kuta aron sa pagluwas kanako!

3Kay ikaw mao ang akong bato ug ang akong kuta;

tungod ug alang sa imong ngalan, tultoli ug giyahi ako,

4kuhaa ako gikan sa pukot nga ilang giladlad sa tago alang kanako,

kay ikaw mao ang akong dalangpanan.

5 ang mga nagtagad sa mga walay bili nga diosdios,

apan ako nagsalig sa Ginoo.

7Maglipay ako ug magmaya

tungod sa imong gugmang walay paglubad,

kay nakita man nimo ang akong kasakit;

nahibaloan nimo nga ang akong kalag anaa sa mga kalisdanan,

8ug wala nimo ako itugyan ngadto sa kamot sa kaaway;

gipahimutang nimo ang akong mga tiil sa lapad nga dapit.

9Kaluy-i ako O Ginoo, kay ania ako sa kagul-anan;

ang akong mata naluya tungod sa kasubo,

ang akong kalag ug ang akong lawas usab.

10Kay ang akong kinabuhi gikapoy pag-ayo tungod sa kaguol,

ug ang akong mga tuig sa pagpanghupaw;

ang akong kusog naluya tungod sa akong kasal-anan,

ug ang akong mga bukog nagkaut-ot.

11Ako talamayon sa tanan nakong mga kabatok,

ilabi na sa akong mga silingan,

usa ka kalisangan sa akong mga kaila;

kadtong mga nakakita kanako sa dalan nanagan gikan kanako.

12Gikalimtan na ako sama sa usa nga patay na;

nahimo ako nga sama sa usa ka sudlanan nga nabuak.

13Nadungog nako ang paghuhungihong sa daghan—

kahadlok sa matag daplin!—

samtang naghiusa sila sa pagsabot batok kanako,

samtang naglaraw sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.

14Apan nagsalig ako kanimo, O Ginoo;

ako nag-ingon, “Ikaw mao ang akong Dios.”

15Ang akong mga panahon anaa sa imong kamot;

luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway, ug sa mga naglutos kanako!

16Pasidlaka ang imong nawong diha sa imong sulugoon;

luwasa ako sa imong gugmang walay paglubad!

17Ayaw itugot nga ako maulawan, O Ginoo,

kay nagpakitabang ako kanimo;

himoa nga ang mga daotan maulawan;

pahiloma sila didto sa Sheol.

18Mahimo unta nga amang ang mga ngabil nga bakakon,

nga nagsulti ug panamastamas batok sa matarong uban sa garbo ug pagtamay.

19Pagkadako gayod sa imong kaayo

nga gitagana nimo sa mga may kahadlok kanimo,

ug giandam nimo alang kanila nga midangop kanimo,

sa atubangan sa mga anak sa katawhan!

20Diha sa landong sa imong atubangan gitagoan nimo sila

gikan sa mga daotang laraw sa katawhan;

gitagoan nimo sila diha sa imong puluy-anan nga layo sa kakuyaw

gikan sa kaguliyang sa mga dila.

21Dalaygon ang Ginoo

kay katingalahan niyang gipakita kanako ang iyang gugmang walay paglubad

sa diha nga didto ako sa siyudad nga gilibotan sa kaaway.

22Nakaingon ako diha sa akong sa kakurat,

“Gipapahawa ako gikan sa imong panan-aw.”

Apan gidungog nimo ang akong mga pangaliyupo

sa diha nga nagpakitabang ako kanimo.

23Higugmaa ang Ginoo, kamong tanan nga mga balaan niya!

Ang Ginoo manalipod sa mga matinumanon,

apan panimaslan niya sa makadaghan ang nagbuhat nga mapagarbohon.

24Pagmalig-on kamo ug padasiga ang inyong kasingkasing,

kamong tanan nga naghulat sa Ginoo!