ISAIAS 24 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Silotan ang Kalibotan

1Tan-awa, gun-obon sa Ginoo ang yuta

ug himoon kini nga awaaw,

ug balit-aron kini, ug patibulaagon ang mga nagpuyo niini.

2Ug mahitabo kini, ingon sa katawhan, mao usab sa pari;

ingon sa sulugoong lalaki, mao usab sa iyang agalon,

ingon sa sulugoong babaye; mao usab sa iyang agalon nga babaye;

ingon sa pumapalit, mao usab sa tigbaligya;

ingon sa tigpahulam, mao usab sa tigpanghulam;

ingon sa tigpautang mao usab sa tigpangutang.

3Ang yuta magun-ob gayod ug laglagon gayod,

kay ang Ginoo maoy nagsulti niining pulonga.

4Ang yuta nagbangutan ug nagkawala,

ang kalibotan nag-antos ug nagkahanaw;

ang kalangitan nagsubo uban sa yuta.

5Ang yuta nahugawan

pinaagi sa mga nagpuyo niini,

tungod kay ilang gilapas ang mga balaod,

gisupak ang mga lagda,

giguba ang kasabotan nga walay kataposan.

6Busa ang tunglo naglamoy sa yuta,

ug ang mga nagpuyo niini nag-antos tungod sa ilang sala,

busa ang mga nagpuyo sa yuta nangasunog,

ug diyotay lamang ang nahibilin.

7Ang bino nagbangutan,

ang paras nag-antos,

ang tanang nagmaya nanghupaw.

8Ang kasadya sa mga gagmayng tambor mihunong;

ang kabanha niadtong nagkalipay miundang,

ang kalipay sa alpa mihunong.

9Sila wala na moinom ug bino uban ang pag-awit;

ang isog nga ilimnon pait alang niadtong nanginom niini.

10Ang siyudad sa kagubot naguba na,

ang matag balay gitakpan aron wala nay makasulod.

11Adunay usa ka pagtuaw didto sa kadalanan tungod sa kakulang sa bino;

ang tanan nga kalipay nangitngitan;

ang kasadya sa yuta nahanaw.

12Ang nahibilin sa siyudad mao ang pagkabiniyaan,

ang mga ganghaan gihampak ngadto sa kalaglagan.

13Kay mao kini ang mahitabo taliwala sa yuta,

taliwala sa mga nasod,

sama sa pag-uyog sa kahoy nga olibo,

sama sa paghagdaw human sa pag-ani sa parasan.

14Gipatugbaw nila ang ilang tingog, nag-awit sila alang sa kalipay;

tungod sa kahalangdon sa Ginoo naninggit sila gikan sa kasadpan.

15Busa diha sa silangan himayaa ninyo ang Ginoo;

diha sa kabaybayonan, ang ngalan sa Ginoo, ang Dios sa Israel.

16Gikan sa kinatumyan nga dapit sa yuta nakadungog kami ug mga awit sa pagdayeg,

sa himaya ngadto sa Usa nga Matarong.

Apan ako miingon, “Nagniwang ako,

nagniwang ako. Alaot ako!

Kay ang mabudhion nagbudhi,

ang mabudhion nagbudhi sa hilabihan.”

17Ang kahadlok ug ang gahong ug ang laang,

anaa kanimo, O lumulupyo sa yuta!

18Siya nga mikagiw tungod sa tingog sa kalisang,

mahulog ngadto sa gahong;

ug siya nga mikatkat gikan sa gahong

mabitik sa laang.

Kay ang mga tamboanan sa langit naabli

ug ang mga patukoranan sa yuta nangurog.

19Ang yuta nabuak gayod,

ang yuta napikas,

ang yuta natay-og sa hilabihan.

20Ang yuta nagsusapinday sama sa usa ka hubog,

ug nagtuyatuya sama sa usa ka payag;

ang kalapasan niini bug-at sa ibabaw niini,

ug matumpag kini, ug dili na motindog pag-usab.

21Nianang adlawa ang Ginoo mosilot sa panon sa langit nga anaa sa langit,

ug sa mga hari sa yuta nga anaa sa yuta.

22Sila tigomon pagtingob ingon nga

mga binilanggo diha sa gahong;

ibalhog sila diha sa bilanggoan,

ug human sa daghang mga adlaw sila silotan.

23Unya ang bulan libogon, ug ang adlaw maulaw;

kay ang Ginoo sa mga panon maghari

didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem,

ug sa atubangan sa iyang mga kadagkoan, siya magpadayag sa iyang himaya.