1Duol kamo, O mga nasod, aron sa pagpamati,
ug pamati, O mga katawhan!
Papamatia ang yuta ug ang tanan nga nakapuno niini,
ang kalibotan, ug ang tanan nga gikan niini.
2Kay ang Ginoo nasuko batok sa tanang mga nasod,
ug napungot batok sa tanan nilang panon,
siya naglaglag gayod kanila, nagtugyan kanila aron ihawon.
3Ang ilang mga patay isalibay,
ug ang kabaho sa ilang mga patayng lawas mangalisbo;
ang kabukiran magbanaw sa ilang dugo.
4 himoong aspalto,
ug ang abog niini mahimong asupre,
ug ang yuta niini mahimong nagdilaab nga aspalto.
10
Walay bisan usa niini nga mawala;
walay makulangan sa iyang paris.
Kay ang baba sa Ginoo nagsugo,
ug ang iyang Espiritu nagtigom kanila.
17Siya maoy naghimo sa ripa alang kanila,
ang iyang kamot maoy nagbahinbahin niini pinaagi sa latid;
sila manag-iya niini hangtod sa kahangtoran,
gikan sa kaliwatan ngadto sa laing kaliwatan sila magpuyo diha niini.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.