1 Rom. 3:18. Ang kalapasan nagsulti ngadto sa daotan
sulod sa iyang kasingkasing;
walay pagkahadlok sa Dios
sa atubangan sa iyang mga mata.
2Kay nag-ulog-ulog siya diha sa iyang kaugalingong nga mata,
nga ang iyang kadaotan dili makaplagan ug dili dumtan.
3Ang mga pulong sa iyang baba daotan ug malimbongon;
mihunong siya sa pagkamaalamon ug sa pagbuhat ug maayo.
4Naglaraw siya ug daotan diha sa iyang higdaanan;
nagpahimutang siya diha sa usa ka dalan nga dili maayo;
ug wala niya dumti ang daotan.
5Ang imong gugmang walay paglubad, O Ginoo, miabot ngadto sa kalangitan,
ang imong pagkamatinumanon ngadto sa kapanganoran.
6Ang imong pagkamatarong sama sa kabukiran sa Dios,
ang imong mga paghukom sama sa usa ka dakong kahiladman;
ang tawo ug mananap imong giluwas, O Ginoo.
7Pagkabililhon sa imong gugmang walay paglubad, O Dios!
Ang mga anak sa katawhan midangop ilalom sa landong sa imong mga pako.
8Sila nabuhong sa kadagaya sa imong balay,
ug ikaw naghatag kanila ug mainom gikan sa sapa sa imong mga kalipay.
9Kay anaa kanimo ang tuboran sa kinabuhi;
sa imong kahayag makakita kami ug kahayag.
10Padayona ang imong gugmang walay paglubad ngadto sa mga nakaila kanimo,
ug ang imong kaluwasan ngadto sa matarong ug kasingkasing!
11Ayaw itugot nga ang tiil sa mapahitas-on moabot kanako,
o ang kamot sa daotan dili unta mag-abog kanako.
12Didto ang mga tigbuhat ug kadaotan mangapukan;
itukmod sila ug dili sila makabangon.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
