1“Nianang panahona, nag-ingon ang Ginoo, ang mga bukog sa mga hari sa Juda, ang mga bukog sa iyang mga pangulo, ang mga bukog sa mga pari, ang mga bukog sa mga propeta, ug ang mga bukog sa mga nagpuyo sa Jerusalem kuhaon gikan sa ilang lubnganan.
2Unya katagon kini ilalom sa adlaw ug sa bulan ug sa tanang panon sa langit nga ilang gihigugma ug gialagaran, nga ilang gisunod ug ilang gipangita ug gisimba. Ug dili kini tigumon o ilubong; mahimo kining sama sa kinalibang diha sa yuta.
3Ang kamatayon maoy palabihon kay sa kinabuhi sa tanang mga salin nga nahibilin niining daotang panimalay sa tanang mga dapit diin didto giabog nako sila, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Ang Sala ug Silot4“Isulti ngadto kanila, Mao kini ang giingon sa Ginoo:
Sa diha nga mapukan ang mga tawo, dili ba sila mobangon pag-usab?
Kon motalikod ang usa, dili ba siya mobalik?
5Busa ngano man nga kining katawhan sa Jerusalem mitalikod
ngadto sa dayong pagkadalin-as?
Sila mitapot sa limbong,
nagdumili sila sa pagbalik.
6Ako nagtagad ug namati,
apan wala sila magsulti sa matarong;
walay tawo nga naghinulsol sa iyang pagkadaotan
nga nag-ingon, ‘Unsa bay akong nabuhat?’
Ang matag usa nagpadayon sa iyang kaugalingong dalan,
sama sa kabayo nga nagdagan paingon sa gubat.
7Bisan ang talabon sa kalangitan
nahibalo sa iyang mga panahon;
ug ang tukmo, ang sayaw ug ang lapay
nagbantay sa panahon sa ilang pag-abot;
apan ang akong katawhan wala mahibalo sa
tulumanon sa Ginoo.
8“Unsaon ninyo pag-ingon, ‘Kami mga maalamon,
ug ang Balaod sa Ginoo ania kanamo’?
Apan ang bakakon nga dagang sa mga eskriba
nagbuhat niini nga bakak.
9Ang mga tawong maalamon pakaulawan,
sila mangalisang ug pamihagon;
tan-awa, ilang gisalikway ang pulong sa Ginoo,
unsa nga kaalam ang anaa kanila?
10
13Sa diha nga tigumon nako sila, nag-ingon ang Ginoo,
wala nay mga bunga ang paras,
o igos diha sa igera;
bisan ang dahon malawos
ug ang akong gihatag kanila mangahanaw gikan kanila.”
14Nganong naglingkod kita nga hilom?
Pagtigom kamo, ug manulod kita ngadto sa mga kinutaan nga siyudad
ug mangamatay didto;
kay ang Ginoo nga atong Dios nagsilot kanato aron mamatay,
ug naghatag kanato ug tubig nga may hilo aron imnon,
tungod kay kita nakasala batok sa Ginoo.
15Kita nangita ug kalinaw, apan walay kaayohan nga miabot,
usa ka panahon sa kaayo, apan dihay kalisang.
16“Ang pangusmo sa ilang mga kabayo nadungog gikan sa Dan,
sa pagbahihi sa ilang mga kabayo
ang tibuok yuta mikurog.
Sila miabot ug milamoy sa yuta ug sa tanan nga anaa niini,
ang siyudad ug kadtong nagpuyo sa sulod niini.
17Kay tan-awa, ako magpadala nganha kaninyo ug mga bitin,
mga bitin nga malala nga dili malumay
ug sila mopaak kaninyo,” nag-ingon ang Ginoo.
Nasubo si Jeremias Tungod sa Iyang Katawhan18Ang akong kasubo dili gayod mahupay,
ang akong kasingkasing luya sa sulod nako.
19Pamatia ang pagtuaw sa anak nga babaye sa akong katawhan
gikan sa tibuok nga yuta:
“Wala ba ang Ginoo diha sa Zion?
Wala ba ang iyang Hari diha kaniya?”
“Nganong gihagit nila ako sa pagkasuko pinaagi sa ilang mga kinulit nga larawan,
ug sa ilang mga langyaw nga diosdios?”
20“Ang ting-ani miagi na, ang ting-init natapos na,
ug kita wala mangaluwas.”
21Tungod sa samad sa anak nga babaye sa akong katawhan, nasamdan ang akong kasingkasing,
ako nagsubo, ug ang kaluya miabot kanako.
22Wala bay tambal sa Gilead?
Wala bay mananambal didto?
Busa ngano man nga wala maulii sa maayong
panglawas ang anak nga babaye sa akong katawhan?
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
