1Diha sa imong kusog, ang hari naglipay, O Ginoo;
ug diha sa imong pagtabang, dako ang iyang kalipay!
2Ikaw naghatag kaniya sa tinguha sa iyang kasingkasing,
ug wala ikaw magdumili sa hangyo sa iyang mga ngabil. Selah
3Kay gisugat nimo siya uban ang panalangin sa kaayohan;
nagbutang ikaw ug purongpurong nga lunsayng bulawan diha sa iyang ulo.
4Nangayo siya ug kinabuhi kanimo; gihatag nimo kini kaniya,
lugway sa mga adlaw hangtod sa kahangtoran.
5Ang iyang himaya dako tungod sa imong tabang;
dungog ug pagkahalangdon imong gitugyan kaniya.
6Gihimo nimo siya nga labing bulahan hangtod sa kahangtoran;
gihimo nimo siyang malipayon sa kalipay sa imong presensiya.
7Kay ang hari nagsalig sa Ginoo;
ug pinaagi sa gugmang walay paglubad sa Labing Halangdon dili siya matarog.
8Ang imong kamot makakaplag sa tanan nimong mga kaaway;
ang imong tuong kamot makakaplag niadtong mga nagdumot kanimo.
9Himoon nimo sila nga nagdilaab nga hudno sa diha nga ikaw magpakita.
Ang Ginoo molamoy kanila sa iyang kapungot;
ug ang kalayo mohurot kanila.
10Laglagon nimo gikan sa yuta ang ilang mga kaliwat,
ug ang ilang mga anak gikan sa mga anak sa katawhan.
11Kon sila maglaraw ug daotan batok kanimo,
kon sila maglaraw ug kadaot, dili sila molampos.
12Kay ikaw mopakagiw kanila;
ipatumong nimo sa ilang mga nawong ang imong mga pana.
13Halangdon ikaw, O Ginoo, diha sa imong kusog!
Mag-awit kami ug magdayeg sa imong gahom.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
