MGA PAGBANGUTAN 4 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Ang Jerusalem Human Mailog

1Naunsa nga milubad man ang bulawan,

ang lunsayng bulawan nausab!

Ang balaan nga mga bato nangakatag

sa ulohan sa matag dalan.

2Ang bililhong mga anak nga lalaki sa Zion

ikatandi sa inulay nga bulawan,

giisip sila nga sama sa yuta nga kulonon,

ang buhat sa mga kamot sa magkukolon!

3Bisan ang mga ihalas nga iro mohatag sa ilang suso

ug mopasuso sa ilang mga itoy,

apan ang anak nga babaye sa akong katawhan nahimong bangis,

sama sa mga abistros sa kamingawan.

4Ang dila sa bata nga masuso mitapot

sa alingagngag sa iyang baba tungod sa kauhaw;

ang kabataan nangayo ug pagkaon

apan walay mihatag kanila.

5Kadtong nagkaon ug lamian nga pagkaon

nangamatay diha sa kadalanan;

kadtong nagtubo sa mahalong bisti nga tapol

anaa sa mga tinapok nga basura.

6Tungod kay ang pagpanton sa anak nga babaye sa akong katawhan labaw pa

kay sa silot sa Sodoma nga gilaglag sa kalit,

walay kamot nga migunit kaniya.

7Ang iyang mga pangulo hilabihan ka putli,

puti pa kay sa gatas;

ang ilang mga lawas pula pa kay sa rubi,

ang katahom sa ilang dagway sama sa sapiro.

8Karon ang ilang nawong itom pa kay sa anuhos,

sila dili mailhan diha sa kadalanan;

ang ilang mga panit nanapot sa ilang mga bukog;

kini nauga sama sa usa ka kahoy.

9Maayo pa ang mga gipamatay sa espada

kay sa mga nangamatay sa gutom,

nga naghigos, nag-antos

sa kakulang sa mga bunga sa uma.

10Ang mga kamot sa maluluy-on nga mga babaye

miluto sa kaugalingon nilang mga anak;

sila nahimong pagkaon nila

sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawhan.

11Ang Ginoo hingpit nga mipahungaw sa iyang kaligutgot;

iyang gibubo ang iyang bangis nga kasuko;

ug siya naghaling ug kalayo didto sa Zion,

nga naglamoy sa mga patukoranan niini.

12Ang mga hari sa yuta wala motuo,

o si bisan kinsa nga nagpuyo sa kalibotan,

nga ang kabatok o ang kaaway makasulod sa mga

ganghaan sa Jerusalem.

13Kini tungod sa mga sala sa iyang mga propeta

ug sa mga kalapasan sa iyang mga pari,

nga nagpaagas sa dugo sa mga matarong

diha sa iyang taliwala.

14Sila nagsuroysuroy nga daw mga buta diha sa kadalanan,

nagkahugaw pag-ayo sa dugo

nga walay makahikap sa ilang mga bisti.

15“Pamahawa kamo, mga hugaw!” ang mga tawo misinggit kanila;

“Pahawa! Pahawa! Ayaw paghikap!”

Busa nahimo silang mga layas ug libod-suroy;

ang mga tawo miingon taliwala sa kanasoran,

“Dili na sila makapuyo uban kanato.”

16Ang Ginoo gayod mao ang nagptibulaag kanila,

siya dili na magtagad kanila;

wala nay pagtahod nga gipakita ngadto sa mga pari,

wala nay pagtagad ngadto sa mga kadagkoan.

17Ang among mga mata naluya,

nagpaabot ug tabang nga walay paglaom;

sa among pagtukaw kami nagbantay

sa usa ka nasod nga dili makaluwas.

18Ang mga tawo nangita sa among mga lakang

aron dili kami makalakaw sa among kadalanan;

ang among kataposan nagkaduol na; ang among mga adlaw maihap na lamang;

kay ang among kataposan miabot na.

19Ang mga naggukod kanamo tulin

pa kay sa mga agila sa kalangitan;

sila migukod kanamo ibabaw sa kabukiran,

sila nag-atang kanamo sa kamingawan.

20Ang gininhawa sa among mga ilong, ang dinihogan sa Ginoo,

nadakpan diha sa ilang mga gahong,

siya nga among giingon, “Ilalom sa iyang landong

kami magpuyo sa taliwala sa kanasoran.”

21Pagmaya ug paglipay, O anak nga babaye sa Edom,

nga nagpuyo sa yuta sa Uz;

apan nganha usab kanimo ang kupa moagi;

ikaw mahubog ug maghubo sa imong kaugalingon.

22Ang silot sa imong kalapasan, O anak nga babaye sa Zion, natuman na,

siya dili na modala kanimo pag-usab ngadto sa pagkabinihag;

apan ang imong kasal-anan, anak nga babaye sa Edom,

iyang silotan,

ibutyag niya ang imong mga sala.