ISAIAS 56 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Ang Katawhan sa Dios Maglakip sa Tanang Kanasoran

1Kini mao ang giingon sa Ginoo:

“Sunda ang hustisya ug buhata ang pagkamatarong,

kay ang akong pagluwas hapit na moabot,

ug ang akong pagkamatarong ipadayag.

2Bulahan ang tawo nga naghimo niini,

ug ang anak sa tawo nga maghupot niini,

nga nagtuman sa adlaw nga igpapahulay ug wala magpasipala niini,

ug nagpugong sa iyang kamot sa pagbuhat ug bisan unsa nga daotan.”

3Ayaw pasagdi nga ang langyaw nga miduol sa Ginoo mag-ingon,

“Ang Ginoo magpahimulag gayod kanako gikan sa iyang katawhan”;

ug ayaw itugot nga ang yunoko mag-ingon,

“Tan-awa, ako usa ka uga nga kahoy.”

4Kay kini mao ang giingon sa Ginoo:

“Sa mga yunoko nga nagtuman sa akong mga adlaw nga igpapahulay,

nga nagpili sa mga butang nga nakapahimuot kanako

ug naghupot sa akong kasabotan,

5ihatag nako diha sa akong balay ug diha sa akong mga kuta

ang usa ka handomanan ug ang usa ka ngalan

nga labaw pang maayo kay sa mga anak nga lalaki ug

sa mga anak nga babaye;

hatagan nako sila ug usa ka ngalan nga walay kataposan,

nga dili gayod mahanaw.

6“Ug ang mga langyaw nga miduol sa Ginoo,

aron sa pag-alagad kaniya ug sa paghigugma sa ngalan sa Ginoo,

ug mahimo nga iyang mga sulugoon,

ang matag usa nga nagtuman sa adlaw nga igpapahulay ug wala magpasipala niini,

ug naghupot gayod sa akong kasabotan—

7kini akong dad-on ngadto sa akong bukid nga balaan,

ug himoon nako sila nga malipayon diha sa akong balay nga ampoanan;

ang ilang mga halad nga sinunog ug ang ilang mga halad

nga inihaw dawaton nako sa ibabaw sa akong halaran,

kay ang akong balay tawgon nga usa ka balay nga ampoanan

alang sa tanang mga katawhan.

8Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, nga maoy nagtigom sa mga

sinalikway sa Israel,

Magtigom pa ako ug lain ngadto kaniya,

gawas niadtong iyang tinigom.”

Ang mga Salawayon nga mga Pangulo

9Kamong tanan nga mga mananap sa kapatagan, dali ngari aron sa pagtukob,

kamong tanan nga mga mananap sa lasang.

10Ang iyang mga tigbantay mga buta,

silang tanan mga walay kahibalo;

silang tanan pulos mga amang nga iro,

sila dili makausig;

nagdamgo, naghigda,

mahigugmaon sa pagkatulog.

11Ang mga iro dako ug kaon, sila dili gayod matagbaw.

Ang mga tigbantay sa karnero usab walay panabot;

sila misimang ngadto sa kaugalingon nilang mga dalan,

ang matag usa sa iyang kaugalingong kaayohan, ang usa ug ang tanan.

12“Dali ngari,” nag-ingon sila, “magkuha kita ug bino,

ug tagbawon nato ang atong kaugalingon sa isog nga ilimnon;

ug ugma mahisama niining adlawa,

dako nga dili masukod.”