SALMO 102 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

Pag-ampo sa Tawo nga Anaa sa KalisodUsa ka pag-ampo sa usa ka tawo nga nag-antos sa dihang naluya siya ug nagpadayag sa iyang mulo ngadto sa Ginoo.

1Pamatia ang akong pag-ampo, O Ginoo;

padangata ang akong pagtuaw nganha kanimo!

2Ayaw tagoa ang imong nawong gikan kanako

sa adlaw sa akong kalisdanan.

Ikiling kanako ang imong igdulungog;

tubaga dayon ako sa adlaw nga ako magsangpit.

3Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso,

ug ang akong kabukogan nagdilaab sama sa hudno.

4Ang akong kasingkasing gisamaran ug nalaya sama sa balili;

nalimot ako pagkaon sa akong pan.

5Tungod sa kakusog sa akong pag-agulo,

ang akong bukog mipilit sa akong unod.

6Ako sama sa buwitre sa kamingawan,

sama sa ngiwngiw sa mga dapit nga awaaw.

7Naghigda ako nga nagmata;

ako sama sa langgam nga nag-inusara ibabaw sa atop sa balay.

8Sa tibuok nga adlaw nagtamay kanako ang akong mga kaaway;

ang mga nagbugalbugal kanako migamit sa akong ngalan ingon nga tunglo.

9Kay ako nagkaon ug abo sama sa pan,

ug gisagolan nako ug luha ang akong ilimnon,

10tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgot;

kay gialsa nimo ako ug imo akong gisalibay.

11Ang akong mga adlaw sama sa anino nga nagkahanaw,

ug ako nalawos sama sa balili.

12Apan ikaw, O Ginoo, magpabilin sa imong trono hangtod sa kahangtoran;

ang imong ngalan naglungtad hangtod sa tanang kaliwatan.

13Ikaw motindog ug maluoy sa Zion,

kay panahon na sa pagkaluoy kaniya;

ang panahon nga gitakda miabot na.

14Kay ang imong mga alagad nahigugma sa iyang mga bato,

ug naluoy sa iyang mga abog.

15Ang mga nasod mahadlok sa ngalan sa Ginoo,

ug ang tanang mga hari sa yuta sa imong himaya.

16Kay ang Ginoo mopabarog sa Zion;

motungha siya diha sa iyang himaya.

17Tagdon niya ang pag-ampo sa mga nanginahanglan,

ug dili niya isalikway ang ilang pag-ampo.

18Ipasulat kini alang sa kaliwatan nga umaabot,

aron ang katawhan nga wala pa mahimugso magdayeg sa Ginoo:

19nga nagsud-ong siya gikan iyang balaang dapit sa kahitas-an;

gikan sa langit nagsud-ong ang Ginoo sa yuta,

20aron sa pagpamati sa agulo sa binilanggo,

aron sa pagpalingkawas niadtong mga sinilotan sa kamatayon,

21aron ipadayag sa mga tawo ang ngalan sa Ginoo didto sa Zion,

ug ang pagdayeg kaniya didto sa Jerusalem,

22sa diha nga ang mga katawhan magtigom,

ug ang mga gingharian, aron sa pagsimba sa Ginoo.

23Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan;

gipamubo niya ang akong mga adlaw.

24Miingon ako, “O akong Dios, ayaw ako kuhaa

sa taliwala sa akong mga adlaw,

ikaw nga ang katuigan molungtad

hangtod sa tanang kaliwatan!”

25 Heb. 1:10-12. Sa dugay nang panahon gipahimutang nimo ang patukoranan sa yuta,

ug ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.

26Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad;

silang tanan madaan sama sa bisti.

Ikaw mag-ilis kanila sama sa bisti ug sila mahanaw;

27apan ikaw mao sa gihapon, ug ang imong katuigan walay kataposan.

28Ang mga anak sa imong mga alagad magpuyo nga layo sa kakuyaw,

ug ang ilang kaliwat malig-on diha sa imong atubangan.