JOB 14 - Cebuano Form-Based Bible (2011)

1“Ang tawo nga nahimugso gikan sa usa ka babaye,

diyotay ra ug mga adlaw ug puno sa kasamok.

2Siya mobuswak sama sa usa ka bulak ug malaya;

siya molabay sama sa usa ka anino ug dili molungtad.

3Bukhon ba nimo ang imong mata ngadto sa ingon niana nga tawo?

Hukman ba nimo ako?

4Kinsa ang makadala ug usa ka hinlo nga butang gikan sa hugaw?

Walay bisan usa.

5Kay ang iyang mga adlaw gitakda na,

ug ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo,

ug ikaw nagbutang ug mga utlanan kaniya nga dili niya malabang;

6lingiw gikan kaniya ug hunong,

aron siya malipay sama sa usa ka sinuholan sa iyang adlaw.

7“Kay adunay paglaom alang sa usa ka kahoy,

nga kon kini putlon, manalingsing kini pag-usab,

ug nga ang gamayng sanga niini dili mawala.

8Bisan ug magkagulang ang gamot niini diha sa yuta,

ug ang tuod niini mamatay diha sa yuta,

9apan tungod sa baho sa tubig kini mangudlot,

ug mananga kini sama sa usa ka tanom.

10Apan ang tawo mamatay ug ilubong,

ang tawo moginhawa sa iyang kataposan, ug hain na man siya?

11Ingon nga ang katubigan mobiya gikan sa usa ka linaw

ug ang suba mohubas ug mauga,

12ang tawo usab mamatay ug dili na mobangon;

hangtod nga mawala ang kalangitan, siya dili na mahigmata,

o mapukaw sa iyang pagkatulog.

13O tagoan unta nimo ako didto sa Sheol,

nga imo unta akong tagoan hangtod nga ang imong kaligutgot molabay,

nga imo unta akong tagalan ug panahon, ug hinumdoman ako!

14Kon ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab?

Sa tanang adlaw sa akong pagpangalagad, ako magpaabot,

hangtod nga ang akong kagawasan moabot.

15Ikaw motawag ug ako motubag kanimo;

ikaw mangandoy sa buhat sa imong mga kamot.

16Kay unya imong ihapon ang akong mga lakang,

ikaw dili magbantay sa akong sala;

17ang akong kalapasan tak-opan sulod sa usa ka bag,

ug imong tabonan ang akong kadaotan.

18“Apan ang bukid mangapukan ug mangatumpag,

ug ang bato mangakuha gikan sa nahimutangan niini;

19hilison sa katubigan ang mga bato;

ibanlas sa mga baha ang yuta;

sa ingon, imong gilaglag ang paglaom sa tawo.

20Ikaw mopatigbabaw kaniya hangtod sa kahangtoran ug siya molabay;

ikaw mag-usab sa iyang panagway, ug magpapahawa kaniya.

21Ang iyang mga anak mahimong dungganan ug siya dili mahibalo niini;

sila ipaubos apan siya dili makamatikod niini.

22Iya lamang mabati ang kasakit sa kaugalingon niyang lawas,

ug magbangutan lamang siya alang sa iyang kaugalingon.”