1Ang Ginoo maluoy kang Jacob, ug pilion na usab niya ang Israel, ug ipahiluna sila sa ilang kaugalingong yuta, ug ang mga langyaw makigtipon kanila ug motipon sila sa balay ni Jacob.
2Ug ang mga katawhan mokuha kanila, ug modala kanila ngadto sa ilang dapit, ug ang balay sa Israel manag-iya kanila sa yuta sa Ginoo ingon nga mga ulipon nga lalaki ug mga ulipon nga babaye. Sila mobihag sa nagbihag kanila ug magmando sa nagdaogdaog kanila.
Ang Hari sa Babilonia Didto sa Kalibotan sa mga Patay3Sa diha nga ang Ginoo maghatag kanimo ug pahulay gikan sa imong kasakit ug kaguol ug sa lisod nga pagpangalagad diin ikaw gipaalagad,
4gamita kini nga panultihon batok sa hari sa Babilonia:
“Giunsa paghunong sa malupigon,
ang bangis nga kasuko mihunong!
5Gibali sa Ginoo ang sungkod sa daotan,
ang setro sa mga pangulo,
6nga naghampak sa mga katawhan diha sa kaligutgot
uban sa walay hunong nga pagbunal,
nga naghari sa kanasoran diha sa kasuko
uban ang paglutos nga dili mapugngan.
7Ang tibuok yuta nakapahulay na ug nagmalinawon;
sila mihugyaw sa pag-awit.
8Ang mga sipres nalipay kanimo,
ang mga cedro sa Lebanon nag-ingon,
‘Sukad nga ikaw napukan
wala nay tigputol nga mianhi batok kanamo.’
9Ang Sheol sa kahiladman gitandog aron sa
pagtagbo kanimo sa imong pag-anhi,
gipukaw ang mga minatay alang kanimo,
ang tanang pangulo sa yuta;
gipatindog niini gikan sa ilang mga trono
ang tanang mga hari sa kanasoran.
10Silang tanan mosulti
ug moingon kanimo,
‘Ikaw usab naluya sama kanamo!
Nahimo ikaw nga sama kanamo!’
11Ang imong kabantog gidala ngadto sa Sheol
ug ang tingog sa imong mga alpa,
ang mga ulod mao ang higdaanan ilalom nimo,
ug ang mga ulod ang magtabon kanimo.
12
15Apan gidala hinuon ikaw ngadto sa Sheol,
sa kinahiladmang dapit sa Gahong.
16Sila nga makakita kanimo motutok kanimo
ug magsusi kanimo:
‘Mao ba kini ang tawo nga nakapakurog sa yuta,
nga nag-uyog sa mga gingharian,
17nga naghimo sa kalibotan sama sa usa ka kamingawan,
ug nagpukan sa mga siyudad niini,
nga wala magpapauli sa iyang mga binilanggo sa ilang pinuy-anan?’
18Ang tanang mga hari sa kanasoran nanghigda diha sa himaya,
ang matag usa diha sa iyang lubnganan;
19apan ikaw gisalibay ngadto sa gawas, gikan sa imong lubnganan
sama sa usa ka sanga nga gikasilagan,
sinul-oban sa bisti sa mga patay, nga gipalapsan sa espada,
manaog sa kabatoan sa Gahong,
sama sa usa ka minatay nga gitunobtunoban.
20Dili ikaw iipon kanila sa paglubong,
tungod kay imong gilaglag ang imong yuta,
imong gipamatay ang imong katawhan.
Dili na unta hisgotan
ang kaliwatan sa mga tigbuhat ug daotan!
21Andama ang pagpatay sa iyang mga anak nga lalaki
tungod sa kasal-anan sa ilang mga amahan,
kay tingali unya ug manindog sila ug manag-iya sa yuta,
ug ang kalibotan pun-on sa mga siyudad.”
Laglagon sa Dios ang Babilonia22“Ako mosulong batok kanila,” nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, “ug putlon nako gikan sa Babilonia ang ngalan ug ang salin, ang anak ug ang anak sa anak, nag-ingon ang Ginoo.
23Ug himoon nako ang mananap nga daghan ug tunok nga maoy manag-iya niini ug sa mga linaw sa tubig, ug silhigon nako kini sa silhig sa kalaglagan, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.”
Laglagon sa Dios ang mga Asirianhon24 patyon.
31Pagminatay, O ganghaan; hilak, O siyudad;
katunaw sa kahadlok, O Filistia, kamong tanan!
Kay ang aso mogula gikan sa amihanan,
ug walay bisan usa nga mahibilin diha sa iyang mga laray.”
32Unsa man unyay ikatubag ngadto sa mga sinugo sa nasod?
“Gitukod sa Ginoo ang Zion,
ug diha kaniya ang gisakit sa iyang katawhan nakakita ug dalangpanan.”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
