1Ngano nga nagtindog man ikaw sa layo, O Ginoo?
Nganong gitago nimo ang imong kaugalingon panahon sa kalisdanan?
2Diha sa ilang garbo, ang mga daotan milutos sa mga kabos sa hilabihan;
ipabitik unta sila diha sa mga laang nga ilang gimugna.
3Kay ang daotan nagpasigarbo sa mga pangandoy sa iyang kasingkasing
ug ang tawong hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
4Tungod sa garbo sa iyang pagbati ang daotan wala mangita kaniya;
ang tanan niyang panghunahuna, “Walay Dios.”
5Ang iyang mga dalan nag-uswag sa tanang panahon;
ang imong mga panghukom anaa sa itaas, layo sa iyang panglantaw;
ang iyang mga kaaway iya lang yam-iran.
6Nag-ingon siya diha sa iyang kasingkasing, “Dili ako matarog;
ngadto sa tanang kaliwatan dili ako magkalisodlisod.”
7 nahulog pinaagi sa iyang kusog.
11Nag-ingon siya sa sulod sa iyang kasingkasing, “Ang Dios nakalimot na,
gitagoan niya ang iyang nawong, dili na gayod siya makakita niini.”
12Tindog, O Ginoo; O Dios, bakyawa ang imong kamot;
ayaw kalimti ang mga sinakit.
13Ngano ba nga ang daotan nagsalikway man sa Dios,
ug nag-ingon sa sulod sa iyang kasingkasing, “Dili ka maningil”?
14Ikaw nakakita niini kay ikaw nagsud-ong sa kasamok ug kaguol,
aron balosan kini pinaagi sa imong kamot;
kanimo midangop ang kabos;
ikaw mao ang magtatabang sa mga wala nay amahan.
15Balia ang bukton sa daotan ug sa tigbuhat ug daotan;
siksika ang iyang pagkadaotan hangtod nga wala ka nay makaplagan.
16Ang Ginoo mao ang Hari hangtod sa kahangtoran;
mangalaglag ang kanasoran gikan sa iyang yuta.
17O Ginoo, ikaw magpatalinghog sa tinguha sa mapaubsanon;
ikaw maglig-on sa ilang kasingkasing, ikaw magkiling sa imong igdulungog
18sa paghatag ug hustisya sa mga wala nay amahan ug sa mga dinaogdaog,
aron nga ang tawo nga iya sa yuta dili na manaogdaog.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.