1Ang Ginoo diha sa iyang kasuko
nagbutang sa anak nga babaye sa Zion diha sa kaulawan!
Gihulog niya gikan sa langit ngadto sa yuta
ang katahom sa Israel;
wala niya hinumdomi ang iyang tumbanan
sa adlaw sa iyang kasuko.
2Ang Ginoo milaglag nga walay kukaluoy
sa tanang puluy-anan ni Jacob;
sa iyang kasuko, gipangguba niya
ang mga salipdanan sa anak nga babaye ni Juda;
iyang gipukan ngadto sa yuta diha sa kaulawan
ang gingharian ug ang mga pangulo niini.
3Iyang giputol tungod sa iyang bangis nga kasuko
ang tibuok gahom sa Israel;
iyang gikuha gikan kanila ang iyang tuong kamot
diha sa atubangan sa kaaway;
siya nagdilaab batok kang Jacob sama sa nagdilaab nga kalayo,
nga naglamoy sa tibuok palibot.
4Iyang gibingat ang iyang pana sama sa usa ka kaaway,
pinaagi sa iyang tuong kamot sama sa usa ka kaaway;
gipamatay niya ang tanang garbo sa atong mata
sulod sa tolda sa anak nga babaye sa Zion;
iyang gibubo ang iyang kasuko sama sa kalayo.
5Ang Ginoo nahimong sama sa usa ka kaaway;
iyang gilaglag ang Israel;
iyang gilaglag ang tanan nga mga palasyo niini,
gipanglaglag ang mga salipdanan niini;
ug iyang gipadaghan ang pagsubo
ug ang pagbangutan sa anak nga babaye sa Juda.
6Gitumpag niya ang iyang balongbalong ingon sa usa ka tanaman,
gilaglag ang dapit sa gitakda nga mga kasaulogan;
Ang Ginoo nagtapos sa gitakdang kasaulogan
ug sa adlawng igpapahulay didto sa Zion,
ug sa iyang bangis nga kasuko iyang gisalikway
ang hari ug ang pari.
7Ang Ginoo nagtamay sa iyang halaran,
nagsalikway sa iyang balaang puluy-anan;
iyang gitugyan ngadto sa kamot sa iyang kaaway
ang mga paril sa iyang mga palasyo;
adunay kagubot sulod sa balay sa Ginoo,
sama sa adlaw sa gitakda nga kasaulogan.
8Ang Ginoo mihukom sa paglaglag sa paril
sa anak nga babaye sa Zion;
iya kining gisukod pinaagi sa usa ka pisi;
wala niya kuhaa ang iyang kamot gikan sa paglaglag niini;
iyang gipabangutan ang salipdanan ug ang paril,
nangaluya kini.
9Ang iyang mga ganghaan nangalusno ngadto sa yuta;
iyang gilaglag ug gipamunggo ang mga trangka niini;
ang iyang hari ug ang iyang mga pangulo atua sa taliwala sa mga nasod;
wala na ang balaod,
ug ang iyang mga propeta
wala nay panan-awon gikan sa Ginoo.
10Ang mga kadagkoan sa anak nga babaye sa Zion
naglingkod nga hilom diha sa yuta;
sila nagbutang ug abog sa ilang mga ulo
ug nagsul-ob ug sako;
ang mga ulay sa Jerusalem
nagduko sa ilang mga ulo ngadto sa yuta.
11Ang akong mga mata naluya sa paghinilak;
ang akong kalag nasamok;
ang akong kasingkasing nabubo ngadto sa yuta
tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawhan,
tungod kay ang mga bata ug ang mga masuso gipanguyapan
diha sa kadalanan sa siyudad.
12Sila nagtuaw ngadto sa ilang mga inahan,
“Hain man ang pan ug ang bino?”
sa diha nga gipanguyapan sila sama sa mga samaran
diha sa kadalanan sa siyudad,
sa diha nga gibubo ang ilang kinabuhi
sa sabakan sa ilang inahan.
13Unsay akong ikasulti kanimo, unsay ikatandi kanimo,
O anak nga babaye sa Jerusalem?
Unsa ba ang akong ikatandi kanimo aron ako makahupay kanimo,
O anak nga ulay sa Zion?
Kay dako sama sa dagat ang imong pagkalaglag;
kinsay makaayo kanimo?
14Ang imong mga propeta nakakita alang kanimo
ug mga bakak ug malimbongon nga mga panan-awon;
wala nila ibutyag ang imong sala
aron sa pagpahiuli sa imong kahimtang,
apan nakakita alang kanimo ug mga mensahe nga
bakak ug malimbongon.
15Ang tanan nga nangagi sa dalan
nagpakpak sa ilang mga kamot kanimo;
sila nagtamay ug naglingo-lingo sa ilang mga ulo
sa anak nga babaye sa Jerusalem;
“Mao ba kini ang siyudad nga
gitawag ug kahingpitan sa katahom,
ang kalipay sa tibuok nga yuta?”
16Ang tanan nimong mga kaaway
nagyawyaw batok kanimo;
sila nagtamay, sila nagpakagot sa ilang mga ngipon,
sila nagsinggit, “Nalaglag namo siya!
Mao kini ang adlaw nga atong gipangandoy;
karon anaa na kini kanato, ato kining nakita!”
17Gihimo na sa Ginoo ang iyang gilaraw,
nagtuman sa iyang bahad;
ingon nga iyang gitakda sa dugayng panahon,
siya nangguba nga walay kukaluoy;
iyang gihimo nga maglipay ang kaaway batok kanimo,
ug gipasidunggan ang gahom sa imong mga kaaway.
18Tuaw sa makusog ngadto sa Ginoo!
O anak nga babaye sa Zion!
Paagasa ang mga luha sama sa usa ka suba
sa adlaw ug gabii!
Ayaw hatagi ug pahulay ang imong kaugalingon,
ang imong mga mata walay pahulay!
19Bangon, tiyabaw sa kagabhion,
sa pagsugod sa mga pagtukaw!
Ibubo ang imong kasingkasing sama sa tubig
diha sa atubangan sa Ginoo!
Bayawa ang imong mga kamot ngadto kaniya
alang sa kinabuhi sa imong mga kabataan
nga naluya tungod sa kagutom
diha sa ulohan sa matag dalan.
20Tan-awa, O Ginoo, ug sud-onga!
Kinsay imong gibuhatan sa ingon?
Kan-on ba sa mga babaye ang ilang anak,
ang mga bata nga ilang giatiman pag-ayo?
Patyon ba ang pari ug ang propeta
diha sa balaang puluy-anan sa Ginoo?
21Diha sa abog sa kadalanan
nagbuy-od ang batan-on ug ang tigulang;
ang akong mga ulay ug ang akong mga batan-ong lalaki
nangapukan pinaagi sa espada;
sa adlaw sa imong kasuko gipatay nimo sila, giihaw sa walay kukaluoy.
22Gidapit nimo ingon sa adlaw sa gitakda nga kasaulogan
ang akong mga kalisang sa tanang dapit;
ug sa adlaw sa kasuko sa Ginoo
walay nakaikyas o nahibilin;
kadtong akong gitabyog ug gialimahan
gilaglag sa akong kaaway.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
