1Ang pulong sa Ginoo midangat kanako,
2“Anak sa tawo, pahibaloa ang Jerusalem sa iyang mga dulumtanan
3ug sultihi, Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios ngadto sa Jerusalem: Ang imong gigikanan ug ang imong natawhan anaa sa yuta sa mga Canaanhon, ang imong amahan usa ka Amorihanon ug ang imong inahan usa ka Hitihanon.
4Ug mahitungod sa imong natawhan, sa adlaw sa imong pagkahimugso, ang imong pusod wala maputol, wala ikaw madigo sa tubig aron sa paghinlo kanimo, wala ikaw mahaplasi ug asin ug wala pusta ug mga lampin.
5Walay mata nga naluoy kanimo aron sa pagbuhat sa bisan unsa niining mga butanga nganha kanimo tungod sa pagkaluoy kanimo, hinuon ikaw gisalibay ngadto sa hawan nga kapatagan, tungod kay ikaw gikasilagan sa adlaw nga ikaw nahimugso.
6“Ug sa diha nga miagi ako duol kanimo ug nakita ko ikaw nga naglunang sa kaugalingon nimong dugo, ako miingon kanimo samtang naglunang ikaw sa imong dugo, ‘Mabuhi ka,
7ug tubo sama sa tanom sa kapatagan.’ Ug ikaw midako ug mitaas ug ikaw miabot sa hingpit nga pagkadalaga, ang imong mga dughan nahulma ug ang imong buhok mitag-as, bisan pa niana ikaw hubo ug walay tabon.
8“Sa diha nga miagi ako kanimo pag-usab ug mitan-aw kanimo, ug nakita nako nga ikaw anaa na sa panahon sa paghigugma, ug gibuklad nako ang akong bisti sa ibabaw nimo ug gitabonan ang imong pagkahubo. Oo, ako nanumpa kanimo ug naghimo ug usa ka kasabotan uban kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios, ug ikaw nahimo nga akoa.
9Unya giligo ko ikaw sa tubig ug gihinloan ko ikaw gikan sa imong dugo, ug gidihogan ko ikaw ug lana.
10Gibistihan ko usab ikaw sa binurdahan nga panapton, ug gisapatosan ikaw ug panit, gibaksan ko ikaw sa pino nga lino, ug gisul-oban ko ikaw ug panapton nga sida.
11Ug gibutangan ko ikaw ug mga dayandayan ug gisul-oban ug mga pulseras ang imong mga kamot ug kuwentas ang imong liog.
12Ug gibutangan nako ug singsing ang imong ilong, ug mga ariyos ang imong mga dalunggan ug usa ka matahom nga korona ang imong ulo.
13Sa ingon niana, ikaw gidayandayanan ug bulawan ug plata, ug ang imong bisti pino nga lino ug sida ug binurdahan nga panapton. Nagkaon ikaw sa pinong harina ug dugos ug lana. Ikaw matahom kaayo ug ikaw nakakab-ot sa harianong kahimtang.
14Ang imong kabantog mikaylap ngadto sa mga nasod tungod sa imong kaanyag, kay kini hingpit man pinaagi sa katahom nga gisul-ob nako kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios.
15“Apan nagsalig ikaw sa imong kaanyag ug nagmakihilawason tungod sa imong kabantog, ug gibubo nimo ang imong pagkabigaon sa tanan nga molabay kanimo.
16Nagkuha ikaw ug pipila sa imong mga bisti, ug nagbuhat ikaw alang kanimo ug mga dinayandayanan nga alampoanan, ug diha niini ikaw nakighilawas. Ang sama niini wala mahitabo kaniadto o mahitabo pa.
17Ikaw mikuha usab sa imong mga matahom nga alahas gikan sa akong bulawan ug sa akong plata, nga akong gihatag kanimo, ug gikan niini nagbuhat ikaw ug mga larawan sa mga lalaki, ug nakighilawas ikaw kanila.
18Ug gikuha nimo ang imong binurdahan nga mga bisti ug gisul-ob nimo kanila ug gibutang nimo ang akong lana ug ang akong insenso sa ilang atubangan.
19Ang akong pan usab nga gihatag nako kanimo—ako mipakaon kanimo ug pinong harina ug lana ug dugos—kini gibutang nimo sa ilang atubangan ingon nga usa ka kahumot, ug nahimo kini, nag-ingon ang Ginoong Dios.
20Unya gikuha pa gayod nimo ang imong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nga imong gipanganak alang kanako, ug kini imong gihalad kanila aron lamyon. Gamay ba lamang nga butang ang imong mga pagpakighilawas,
21nga gipatay man nimo ang akong mga anak ug gitugyan nimo sila ngadto kanila ingon nga halad pinaagi sa kalayo?
22Ug sa tanan nimong mga dulumtanan ug sa imong mga pagpakighilawas, wala ka mahinumdom sa mga adlaw sa imong pagkabatan-on, sa diha nga ikaw hubo ug walay tabon, ug naglunang sa imong dugo.
Ang Jerusalem ingon nga Daotang Babaye23“Ug mao nga human sa tanan nimong pagkadaotan (alaot, alaot ikaw! nag-ingon ang Ginoong Dios),
24nagbuhat ikaw alang kanimo ug usa ka tinakpan nga lawak, ug nagbuhat ikaw ug usa ka habog nga dapit sa matag hawan nga dapit.
25Sa ulohan sa matag dalan, nagtukod ikaw ug habog nga dapit, ug gihimo nimong law-ay ang imong katahom ug nanghagad sa imong kaugalingon ngadto kang bisan kinsa nga nangagi, ug nagpadaghan sa imong mga pagpakighilawas.
26Ikaw nakighilawas sa mga Ehiptohanon nga imong mga silingan nga puno sa kaulag, ug gipadaghan nimo ang imong pagpakighilawas aron paghagit kanako sa pagkasuko.
27Busa tan-awa, gituy-od nako ang akong kamot diha kanimo ug gikunhoran nako ang imong pahat, ug gitugyan ko ikaw ngadto sa kahakog sa imong mga kaaway, ang mga anak nga babaye sa mga Filistihanon, nga nangaulaw sa imong kalaw-ay.
28Ikaw nakighilawas usab sa mga Asirianhon, tungod kay ikaw walay pagkatagbaw. Oo, ikaw nakighilawas kanila, ug ikaw wala gihapon matagbaw.
29Gipadaghan pa gayod nimo ang imong pagpakighilawas uban sa Caldea, ang yuta sa mga tigpamatigayon, ug bisan pa niana ikaw wala gihapon matagbaw.
30“Pagkamasakiton gayod sa imong kasingkasing, nag-ingon ang Ginoong Dios, kay gibuhat nimo kining tanang mga butang, ang buhat sa usa ka walay ulaw nga bigaon.
31Nagtukod ikaw sa imong lawak nga tinakpan sa ulohan sa matag dalan ug naghimo ikaw sa imong habog nga dapit sa matag hawan nga dapit, apan ikaw dili sama sa nagbaligya sa dungog, kay dili man ikaw modawat ug suhol.
32Ikaw usa ka asawa nga nanapaw, nagdawat sa mga dumuduong inay sa iyang bana!
33Sila naghatag ug mga gasa sa tanang mga nagbaligya ug dungog, apan ikaw naghatag sa imong mga gasa ngadto sa tanan nimong nga hinigugma ug nagsuborno kanila aron sila manganha kanimo gikan sa tanang dapit alang sa imong mga pagpakighilawas.
34Busa lahi ikaw sa uban nga mga babaye sa imong mga pagpakighilawas. Walay mihangyo kanimo sa pagpakighilawas, ikaw maoy naghatag ug suhol kay wala may suhol nga gihatag kanimo, busa lahi ka.
Gisilotan sa Dios ang Jerusalem35“Busa, O makihilawason, pamati sa pulong sa Ginoo,
36Mao kini ang gisulti sa Ginoong Dios: Tungod kay ang imong kaulawan nabutyag, ug ang imong pagkahubo nabuksan tungod sa imong mga pagpakighilawas uban sa imong mga hinigugma, ug tungod sa tanan nimong diosdios nga dulumtanan, ug tungod sa dugo sa imong mga anak nga gihatag nimo kanila,
37tigomon nako ang tanan nimong mga hinigugma nga uban nimo sa paglipay, ug silang tanan nga imong gihigugma, ug ang tanan nimong gidumtan. Tigomon nako sila batok kanimo gikan sa tanang dapit, ug buksan ang imong pagkahubo aron sila makakita sa imong pagkahubo.
38Ug hukman ikaw nako sama sa mga babaye nga nagbungkag sa kaminyoon ug nagpaagas sa dugo, ug dad-on nako diha kanimo ang dugo sa kaligutgot ug sa pangabubho.
39Ug itugyan ko ikaw sa kamot sa imong mga hinigugma, ug gub-on nila ang imong lawak nga tinakpan ug lumpagon ang imong mga habog nga dapit ug huboan ikaw nila sa imong mga bisti, ug kuhaon ang imong mga matahom nga alahas, ug biyaan ikaw nila nga hubo ug walay tabon.
40Dad-on nila ang usa ka panon batok kanimo, ug patyon ka nila pinaagi sa pagbato ug tagodtagoron ikaw nila sa ilang mga espada.
41Ug sunogon nila ang imong mga balay ug magpahamtag sila ug hukom kanimo diha sa panan-aw sa daghang mga babaye. Pahunongon ko ikaw sa pagpakighilawas, ug ikaw dili na usab maghatag ug suhol.
42Busa tagbawon nako ang akong kasuko kanimo, ug ang akong pangabubho mobulag kanimo. Unya ako magmalinawon, ug dili na masuko.
43Tungod kay ikaw wala mahinumdom sa mga adlaw sa imong pagkabatan-on, kondili naghagit hinuon ikaw kanako pinaagi niining tanang mga butang, busa silotan usab nako ang imong binuhatan ibabaw sa imong ulo, nag-ingon ang Ginoong Dios. “Dili ba nagbuhat man ikaw niini nga kalaw-ayan dugang sa tanan nimong mga dulumtanan?
Unsa Gani ang Inahan Mao usab ang Anak nga Babaye44Tan-awa, ang tanan nga mogamit ug mga panultihon maggamit niini nga panultihon mahitungod kanimo, ‘Unsa gani ang inahan, mao usab ang iyang anak nga babaye.’
45Ikaw mao ang anak sa imong inahan nga nagdumot sa iyang bana ug sa iyang mga anak, ug ikaw mao ang igsoon sa imong mga igsoon nga nagdumot sa ilang mga bana ug sa ilang mga anak. Ang imong inahan usa ka Hitihanon, ug ang imong amahan usa ka Amorihanon.
46Ug ang imong magulang nga babaye mao ang Samaria, nga nagpuyo uban sa iyang mga anak nga babaye dapit sa amihanan nimo. Ug ang imong manghod nga babaye nga nagpuyo dapit sa habagatan mao ang Sodoma uban sa iyang mga anak nga babaye.
47Bisan pa niana wala ikaw matagbaw sa pagsunod sa ilang mga pamaagi o sa pagbuhat sumala sa ilang mga dulumtanan. Sa mubo lamang nga panahon nahimo ikaw nga labaw pa ka ngil-ad kay kanila sa tanan nimong nga mga pamaagi.
48Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoong Dios, ang Sodoma nga imong igsoon ug ang iyang mga anak nga babaye wala magbuhat sama sa gibuhat nimo sa imong mga anak nga babaye.
49Mao kini ang kasal-anan sa imong igsoon nga Sodoma: siya ug ang iyang mga anak nga babaye adunay garbo, nanubra nga pagkaon ug mauswagong kasayon, apan wala motabang sa kabos ug sa nanginahanglan.
50Sila mga mapahitas-on ug nagbuhat ug mga dulumtanan sa akong atubangan. Busa gipapahawa nako sila sa dihang nakita nako kini.
51Ang Samaria wala makabuhat sa katunga sa imong mga sala. Ikaw makahimo ug daghang mga dulumtanan labaw kay kanila ug gihimo nimo ang imong mga igsoong babaye nga makita nga matarong pinaagi sa tanang mga dulumtanan nga imong nabuhat.
52Pas-ana usab ang imong kaulawan, kay ikaw naghimo sa hukom nga dapig sa imong mga igsoong babaye, tungod kay ang mga sala nga imong gibuhat labaw pang dulumtanan kay sa ilaha, sila matarong pa kay kanimo. Pagbaton ug kaulaw, ug pas-ana ang imong kaulawan kay gihimo nimo nga ang imong mga igsoong babaye makita nga matarong.
Ipahiuli ang Samaria ug Sodoma53“Ug ipahiuli nako ang maayong kahimtang sa Sodoma ug sa iyang mga anak nga babaye, ug ang maayong kahimtang sa Samaria ug sa iyang mga anak nga babaye, ug ipahiuli nako ang inyong maayong kahimtang taliwala kanila,
54aron pas-anon nimo ang imong kaulawan, ug nga ikaw maulaw tungod sa tanan nimong nabuhat. Ikaw mahimong kahupayan nila.
55Ug ang imong mga igsoong babaye, ang Sodoma ug ang iyang mga anak nga babaye, mahibalik sa una nilang kahimtang, ug ang Samaria ug ang iyang mga anak nga babaye mahibalik sa una nilang kahimtang, ug ikaw ug ang imong mga anak nga babaye mahibalik sa una ninyong kahimtang.
56Dili ba nga ang imong igsoong babaye, ang Sodoma, usa man ka sanglitanan diha sa imong baba sa adlaw sa imong pagpagarbo,
57sa wala pa mabutyag ang imong pagkadaotan? Karon nahimo na ikaw nga sama kaniya, usa ka talamayon sa mga anak nga babaye sa Aram, ug sa tanan nga naglibot kaniya ug sa mga anak nga babaye sa mga Filistihanon nga naglibot sa pagtamay kanimo.
58Pas-anon nimo ang silot sa imong kalaw-ayan ug sa imong mga dulumtanan, nag-ingon ang Ginoo.
Ang Kasabotan nga Walay Kataposan59“Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Buhaton usab nako kanimo ang sama sa imong gibuhat, sa pagtamay nimo sa panumpa pinaagi sa paglapas sa kasabotan.
60Apan hinumdoman nako ang akong kasabotan uban kanimo sa mga adlaw sa imong pagkabatan-on ug ako maghimo uban kanimo ug usa ka walay kataposan nga kasabotan.
61Unya ikaw mahinumdom sa imong mga pamaagi, ug maulaw, sa diha nga ako modawat sa imong mga igsoong babaye, ang imong magulang ug ang imong manghod, ug ihatag nako sila kanimo ingon nga mga anak, apan dili tungod sa kasabotan uban kanimo.
62Ako maghimo sa akong kasabotan uban kanimo ug ikaw makaila nga ako mao ang Ginoo,
63aron ikaw mahinumdom ug malibog, ug dili na gayod makabuka pag-usab sa imong baba tungod sa imong kaulaw, sa diha nga ako magpasaylo kanimo sa tanan nimong nabuhat, nag-ingon ang Ginoong Dios.”
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
