Isaia 10 - Malagasy Protestant Bible

1Lozan’izay mamorona fikasana tsy marina

Sy izay mpanoratra manoratra fampahoriana,

2Hampialany ny mahantra amin’ny fitsarana

Sy hanalany ny rariny amin’izay ory eo amin’ny oloko,

Handrobany ny mpitondratena

Sy hamaboany ny kamboty!

3Ary ahoana no hataonareo amin’ny andro famaliana

Sy amin’ny fandravana izay avy amin’ny lavitra?

Ho any amin’iza no handosiranareo hamonjy anareo?

Ary aiza no hametrahanareo ny harenareo?

4Tsy misy azony atao afa-tsy ny mihohoka voatsindrin’ny mpifatotra

Sy ny lavo voatsindrin’ny voavono.

Kanefa, na dia izany rehetra izany aza, dia tsy mbola afaka ihany ny fahatezerany,

Fa mbola mihinjitra ihany ny tànany.

Ny amin’ny fanjakan’i Asyria sy ny mbola handravana azy.

5ENDREY! ry Asyria, tsorakazon’ny fahatezerako ô,

Eny, tehina eny an-tànany ny fahavinirako!

6Hamely firenena mihatsaravelatsihy no anirahako azy,

Ary hamely ny firenena izay iharan’ny fahatezerako no andidiako azy,

Hamabo sy handroba

Ary hanao azy ho fanitsakitsaka tahaka ny fotaka eny an-dàlambe.

7Kanjo tsy izany no kasainy,

Ary tsy izany no heverin’ny fony;

Fa ny handringana sy ny hamongotra firenena tsy vitsy no ao am-pony.

8Fa hoy izy:

Tsy mpanjaka avokoa va ireny governorako ireny?

9Tsy tahaka an’i Karkemisy va Kalno?

Tsy tahaka an’i Arpada va Hamata?

Ary tsy tahaka an’i Damaskosy va Samaria?

10Tahaka ny nahatraran’ny tànako ny fanjakan’ny andriamani-tsi-izy,

Na dia nihoatra noho ny an’i Jerosalema sy ny an’i Samaria aza ny sampin’ ireo,

11Dia tsy tahaka ny nataoko tamin’i Samaria sy ny andriamanini-tsi-izy va

No hataoko amin’i Jerosalema sy ny sampiny koa?

12Kanefa rehefa vitan’ny Tompo ny asany rehetra

Ao an-tendrombohitra Ziona sy Jerosalema,

Dia hovaliany kosa ny vokatry ny fiavonavonan’ny fon’ny mpanjakan’i Asyria

Sy ny reharehan’ny fiandranandran’ny masony;

13Fa izy manao hoe: tamin’ny herin’ny tànako no nanaovako izany,

Sy tamin’ny fahendreko, fa mahira-tsaina aho;

Ary nanaisotra ny fari-tanin’ny firenena aho

Sady namabo ny hareny,

Ary tahaka ny famotraky ny ombilahy no namotrahako mpanapaka;

14Ary tahaka ny fakàna ny ao amin’ny akanim-borona

No nakan’ny tanako ny haren’ny firenena;

Ary tahaka ny famory atody nilaozan-dreniny

No namoriako ny any amin’ny tany rehetra,

Ka tsy nisy nikopaka elatra, na nisoka-bava, na nikiakiaka.

15Ny famaky va hirehareha amin’izay mikapa aminy?

Ny tsofa va hiavonavona amin’izay manatsofa aminy?

Toy ny tsorakazo, raha manetsika izay manainga azy!

Ary toy ny tehina, raha manandratra ny tompony!

16Koa izany no anateran’ny Tompo, dia ny Tompon’ny maro, fahahiazana amin’ny tremalahiny;

Ary ao ambanin’ny voninahiny dia hisy mirehitra toy ny firehitry ny afo.

17Ary ny fahazavan’ny Isiraely ho tonga afo,

Ary ny Iray Masiny ho tonga lelafo,

Ka hodorany ho levona indray andro monja ny tsilony sy ny heriny;

18Ary ny voninahitry ny alany sy ny sahany mahavokatra dia holevoniny,

Na ny fanahiny, na ny nofony,

Ka ho tahaka ny fifezak’izay marary mafy izany.

19Ary ho vitsy ny hazo sisa any an-alany,

Ka na dia izay mbola zaza aza hahasoratra azy.

20Ary amin’izany andro izany ny Isiraely sisa,

Izay tsy ringana amin’ny taranak’i Jakoba,

Dia tsy hiankina amin’izay namely azy intsony;

Fa Jehovah, Iray Masin’ny Isiraely, ihany no hiankinany marina tokoa.

21Ary izay sisa amin’i Jakoba

Dia hiverina ho amin’Andriamanitra Mahery.

22Fa na dia tahaka ny fasika any amin’ny ranomasina aza ny isan’ny Isiraely olonao,

Dia izay sisa aminy ihany no hiverina;

Voatendry ny fandringanana izay hanafotra ho famaliana marina;

23Fa fahafonganana voatendry no hataon’i Jehovah, Tompon’ny maro,

Ao amin’ny tany.

24Koa izao no lazain’i Jehovah, Tompon’ny maro:

Ry oloko, izay monina any Ziona,

Aza matahotra ny Asyriana,

Raha mamely anao amin’ny tsorakazo izy ary manainga ny tehiny aminao,

Tahaka ny fanao tany Egypta;

25Fa rehefa afaka vetivety, dia hitsahatra ny fahavinirana,

Ary ny fahatezerako dia handringana azy kosa.

26Eny, Jehovah, Tompon’ny maro, hamely azy amin’ny kotopia,

Tahaka ny namelezana ny Midiana teo am-batolampy Oreba;

Ary ny tsorakazony haingainy eny ambonin’ny ranomasina

Ka hatsangany tahaka ny fanao tany Egypta.

27Ary amin’izany andro izany dia ho afaka eo an-tsorokao ny entany

Ary ny bao fitondrany ho afaka amin’ny vozonao,

Ary ho tapaka ny bao fitondrana noho ny fihatavezany.

28Injao! tonga any Aiata izy,

Mamaky an’i Migrona izy

Ary mametraka ny entany ao Mikmasy,

29Mihoatra ao an-kadilanana izy,

Ao Geba isika no handry, hoy izy;

Mangovitra Rama,

Mandositra Gibean’i Saoly;

30Mikiakiaha mafy, ry zanakavavin’i Galima,

Mampandria sofina, ry Laisy.

Indrisy, ry Anatota mahantra!

31Lasa mandositra Madmena,

Ny mponina any Gebima mitondra ny entany mandositra.

32Anio izy mbola mitoetra any Noba,

Maninjitra ny tànany manambana ny tendrombohitr’i Ziona zanakavavy,

Dia ny havoan’i Jerosalema.

33Indro, Jehovah, Tompon’ny maro, manapaka ny rantsany madinika amin’ny heriny mahatahotra;

Ary izay mijoaka lava no voakapa,

Ary izay avo no aetry;

34Ary kapaina vy ny ala mikirindro,

Ary Libanona dia alamaky ny Iray Mahery.