Salamo 57 - Malagasy Protestant Bible

Fangataham-pamindrampo sy fahatokiana an’Andriamanitra, na dia hodidinim-pahavalo aza.

1Ho an’ny mpiventy hira. Al-tasheth. Miktama nataon’i Davida tamin’ny nandosirany an’i Saoly tao anaty zohy.

MAMINDRÀ fo amiko, Andriamanitra ô, mamindrà fo amiko;

Fa Hianao no ialofan’ny fanahiko;

Eny, ao amin’ny aloky ny elatrao no ialofako,

Mandra-pahalasan’ny loza.

2Hitaraina amin’Andriamanitra Avo Indrindra aho,

Dia amin’Andriamanitra Izay mahatanteraka ho ahy.

3Haniraka avy any an-danitra Izy ka hamonjy ahy,

Raha miteny ratsy izay misafoaka manenjika ahy;

[Sela.]

Eny, Andriamanitra haniraka ny famindrampony sy ny fahamarinany.

4Ny fanahiko dia eo afovoan’ny liona;

Handry eo amin’ny masiaka aho,

Dia eo amin’ny zanak’olombelona,–

Lefona sy zana-tsipìka ny nifiny, ary sabatra maranitra ny lelany.

5Misandrata any ambonin’ny lanitra Hianao, Andriamanitra ô!

Aoka ho ambonin’ny tany rehetra ny voninahitrao.

6Efa namela-pandrika harato haningotra ny diako izy

Ary nampitanondrika ny fanahiko;

Nihady lavaka teo anoloako izy,

Kanjo ny tenany ihany no latsaka ao anatiny.

[Sela.]

7Tafatoetra ny foko, Andriamanitra ô, eny, tafatoetra ny foko;

Hihira sy hankalaza aho.

8Mifohaza, ry voninahitro;

Mifohaza, ry valiha sy lokanga;

Hifoha maraina koa aho.

9Hidera Anao eny amin’ny vahoaka aho, Tompo ô,

Hankalaza Anao eny amin’ny firenena aho.

10Fa lehibe mihatra amin’ny lanitra ny famindramponao

Ary mihatra amin’ny rahona ny fahamarinanao.

11Misandrata any ambonin’ny lanitra Hianao, Andriamanitra ô;

Aoka ho ambonin’ny tany rehetra ny voninahitrao.