Ohabolana 11 - Malagasy Protestant Bible

1Ny mizana mandainga dia fahavetavetana eo imason’i Jehovah;

Fa ny vato marina no ankasitrahany.

2Raha tonga ny fiavonavonana, dia tonga koa ny fahafaham-baraka;

Fa ao amin’ny manetry tena no misy fahendrena.

3Ny fahitsian’ny mahitsy no mitarika azy;

Fa ny faharatsian’ny mpivadika mahatonga fandringanana amin’ny tenany.

4Ny harena dia tsy mahasoa amin’ny andro fahatezerana;

Fa ny fahamarinana no mamonjy tsy ho azon’ny fahafatesana.

5Ny fahamarinan’ny marina mandamina ny alehany;

Fa ny ratsy fanahy lavon’ny haratsiany ihany.

6Ny fahamarinan’ny mahitsy mamonjy azy;

Fa ny mpivadika dia voafandriky ny filàny.

7Raha maty ny ratsy fanahy, dia foana ny fanantenany,

Eny, foana ny fanantenan’ny mpanao ratsy.

8Ny marina dia vonjena amin’ny fahoriana;

Fa ho avy kosa ny ratsy fanahy hisolo azy.

9Ny vavan’ny mpihatsaravela-tsihy no animbany ny namany;

Fa ny fahalalana no hanafahana ny marina.

10Raha miadana ny marina, dia ravoravo ny tanàna;

Fa raha ringana ny ratsy fanahy, dia velona ny hoby.

11Ny fisaoran’ ny marina no isandratan’ny tanàna;

Fa ny vavan’ny ratsy fanahy no aharavany.

12Tsy ampy saina izay manamavo ny namany;

Fa izay hendry dia mangina.

13Izay mandehandeha manaratsy dia manambara ny hevitra afenina;

Fa ny olona mahatoky tsy mba tia lazalaza.

14Raha tsy misy mpitondra, dia rava ny firenena;

Fa handry fahizay, raha maro ny mpanolo-tsaina.

15Hahita loza tokoa ny mianto-bahiny;

Fa mitoetra tsy manana ahiahy ny tsy tia antoka.

16Ny vehivavy tsara tarehy mahazo dera;

Ary ny mpanao an-keriny mahazo harena.

17Ny olona mamindra fo dia mahazo soa ho an’ny tenany;

Fa ny lozabe dia todìn’ny halozany.

18Ny ratsy fanahy dia mahazo valiny tsy mahasoa;

Fa izay mamafy fahamarinana no mahazo izay tena tambiny tokoa.

19Ny tena fahamarinana dia mamantana any amin’ny fiainana;

Fa izay fatra-panaraka ny ratsy dia iharan’ny fahafatesana.

20Fahavetavetana eo imason’i Jehovah ny meloka am-po;

Fa ankasitrahany kosa izay mandeha tsy misy tsiny.

21Azo itompoana tokoa fa tsy maintsy hampijalina ny ratsy fanahy;

Fa ny taranaky ny marina no hovonjena.

22Toy ny kavim-bolamena eo amin’ny oron-kisoa

Ny vehivavy tsara tarehy tsy manam-pahendrena.

23Ny soa ihany no irin’ny marina;

Fa fahatezerana no fanantenan’ny ratsy fanahy.

24Misy mahafoy, nefa mitombo fananana ihany;

Ary misy fatra-pahihitra loatra, nefa tonga malahelo ihany.

25Izay manisy soa olona hohatavezina;

Ary izay mandena dia mba holemana kosa.

26Izay tsy mamoaka ny variny dia ozonin’ny olona;

Fa saotra no ho amin’ny lohan’izay mivarotra.

27Izay fatra-pikatsaka ny tsara no mitady ny mahafinaritra;

Fa izay mitady ny ratsy dia hiharan’izany.

28Izay matoky ny hareny dia ho lavo;

Fa ny marina ho tahaka ny ravina maitso.

29Izay mampidi-doza amin’ny ankohonany dia mandova ny rivotra;

Ary ny adala dia tonga mpanompon’ny hendry.

30Ny vokatry ny marina dia hazon’aina,

Ary ny hendry dia mahataona olona.

31Indro, ny marina aza dia valiana etỳ an-tany,

Koa mainka fa ny ratsy fanahy sy ny mpanota!