1Ho an’ny mpiventy hira. Al-jonath-elem-rehokim. Miktama nataon’i Davida, fony nisambotra azy tany Gata ny Filistina.
MAMINDRÀ fo amiko, Andriamanitra ô, fa misafoaka manenjika ahy ny olona;
Miady amiko mandrakariva izy ka mampahory ahy.
2Misafoaka manenjika mandrakariva ny mpampahory ahy;
Maro tokoa no mirehareha miady amiko.
3Amin’ny andro atahorako no itokiako Anao.
4Andriamanitra no iderako ny teniny;
Andriamanitra no itokiako, ka tsy mba hatahotra aho;
Inona no hataon’ny nofo amiko?
5Manimba ny raharahako mandrakariva ireny;
Ny heviny rehetra dia ny hanisy ratsy ahy ihany.
6Miangona izy, miery izy,
Mitsongo-dia ahy izy, satria mikendry ny aiko.
7Amin’izany faharatsiany izany moa hisy hahafahany va?
Aripaho amin’ny fahatezeranao ny firenena, Andriamanitra ô.
8Manisa ny firenireneko Hianao;
Ataovy ao an-tavoahanginao ny ranomasoko;
Tsy eo amin’ny bokinao va ireny?
9Amin’izay dia hiamboho ny fahavaloko amin’ny andro hiantsoako Anao;
Izao dia fantatro, fa momba ahy Andriamanitra.
10Andriamanitra no iderako ny teniny;
Jehovah no iderako ny teniny.
11Andriamanitra no itokiako;
Ka tsy mba hatahotra aho;
Inona no hataon’ny olona amiko?
12Nivoady taminao aho, Andriamanitra ô,
Dia hanatitra fanati-pisaorana ho Anao.
13Fa efa nanafaka ny fanahiko tamin’ny fahafatesana Hianao;
Eny, nanafaka ny tongotro Hianao mba tsy ho solafaka.
Handehanako eo anatrehan’Andriamanitra amin’ny fahazavan’ny velona.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
