1Bendigaid fyddo ’m Harglwydd Ner,
Fy nghryfder i’r ymladdfa;
Mae ’n dysgu ’m llaw i drin y cledd,
A’m bysedd i ryfela.
2Fy nefol obaith a’m nawdd yw,
Fy nhŵr, fy Nuw, f’ ymgeledd;
Darostwng Ef fy mhobl i mi,
A chyfyd fri fy ngorsedd.
3Pa beth yw dyn, O Arglwydd Ior,
It’ roi ’r fath ragor arno?
Beth yw mab dyn, pan wneit yn awr
Gyfrif mor fawr o hono?
4Fel gwagedd gwael yw pob dyn byw,
A diddym yw ei ddiwrnod;
Ei ddiwedd buan ar fyr dro
Sy fel pan gilio cysgod.
YR AIL RAN5Gostwng dy nefoedd, Ion, yn awr,
Disgyn i lawr i farnu;
A chyffwrdd â mynyddoedd byd
Nes bônt i gyd yn mygu.
6Gwasgar d’ elynion oll yn glau,
Gyr fellt yn saethau digllon;
Ergydia ’th saethau yn y tir
I ddifa ’r anwir ddynion.
7Anfon o’r nefoedd fry dy law,
Dy gref ddeheulaw gyfion,
A gwared fi o’r llif â’th ras,
O ddwylaw cas plant estron.
8Y rhai y traetha ’u genau gau
Wageddus eiriau ofer;
Y rhai y mae eu dehau law
Yn wag ddeheulaw ffalsder.
9Canaf gân newydd i Dduw Naf,
Ar fy mhereiddiaf dannau,
Ar y ber nabl a’r degtant mwyn,
A nefol swyn ei seiniau.
10Fe weryd Ef frenhinoedd byd
A nerth ei iechyd nefol;
A’i was, sef Dafydd, rhag y bedd
A min y cledd niweidiol.
Y DRYDEDD RAN11Duw, gwared fi â’th rymmus law
O ddwylaw meibion estron;
Eu genau sydd o rith yn llawn,
A’u dehau ddwylaw ’n ffeilsion.
12Fe dyf ein meibion felly ’n llon
Fel planwŷdd tirfion irlas;
A’n merched fel congl‐feini nadd
Sy ’n harddu neuadd palas:
13Ein celloedd fydd yn llawn o faeth
A phob rhyw luniaeth beunydd;
A’n praidd cyfebron yn dwyn mil
A milfil yn ein meusydd.
14Bydd hefyd felly ’n hychen ni
Yn gryfion i lafurio;
A’n ’strydoedd heb na chlwyf na phla,
Na gwaeddi na chaethiwo.
15Mae dedwydd wynfyd oddi fry
I’r rhai mae felly arnynt;
Ond mwy o wynfyd yw a llwydd
Bod Duw yn Arglwydd iddynt.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.