Lyfr y Psalmau 10 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Paham, fy Nuw, y sefi draw

Yn amser cyfyng ofn a braw,

2A’r annuwiolion balch mewn gwawd

Yn erlid a dirmygu ’r tlawd?

O Arglwydd, dalier hwy bob un

Yn eu bwriadau drwg eu hun;

A’r ddirgel rwyd a’r fagl a wnaed

Mewn trais a thwyll, a ddalio ’u traed.

3Am fryd eu calon ddrwg a’u bai

Ymffrostio mae ’r annuwiol rai;

A’r cybydd, sy gan Dduw mor wael,

Bendithiant, gan ei alw ’n hael.

4Yr anwir ddyn ni cheisia Dduw,

Rhag balched a gwarsythed yw,

Ac nid yw Arglwydd nef y nef

Yn un o’i holl feddyliau ef.

5Ei ffyrdd sy fyth yn flin a gau,

Balch ac ystyfnig myn barhâu;

O’i olwg pell yw ’th farn a’th ras;

Mae ’n chwythu ’n erbyn pawb o’i gas.

6A iaith ei galon uchel syth

Yw, “Ni ’m symmudir ymaith byth;

Mewn drygfyd blin ni byddaf chwaith,

Tra paro ’r byd a’i oesoedd maith.”

7Ei safn o felldith sydd yn llawn,

Dichell a thwyll yn gwyro ’r iawn;

Ac fyth o dan ei dafod gau

Mae cam a thrais yn cadw ’u ffau.

8Eistedd i gynllwyn nos a dydd

Ynghongl a phen pob heol bydd;

Ac yn y gilfach d’wylla’ gaed

Tywallta ’n greulon wirion waed.

Ei lygaid ar y tlawd ar gêl

A dremiant, nes i’w rwyd y dêl;

9Fe gynllwyn mewn dirgelwch gau,

Fel llew newynllyd yn ei ffau.

Fe gynllwyn fyth i ddala ’r tlawd,

Fel rheibus lew i ddryllio ’i gnawd;

A’r adyn tlawd a ddeil yn dynn,

I’w rwydau bradol pan ei tyn.

10Ymgrymma ’n ostynedig iawn,

Tybiech ei fod o ras yn llawn;

Fel hyn yn llu y cwympa i lawr

Drueiniaid gan ei gedyrn mawr.

11Dywedodd ynddo ’i hun mewn gwawd,

“Anghofiodd Duw weddiau ’r tlawd;

Cuddiodd ei wyneb rhagddynt hwy,

Ni’s gwel Efe mo ’u cystudd mwy.”

12O cyfod, Arglwydd, na saf draw,

Dyrchafa ’th law alluog;

Nac esgeulusa, Arglwydd hael,

Mo lef y gwael anghenog.

13Pa’m y dirmygir Di, fy Nuw

Gan ddyn sy ’n byw ’n annuwiol?

Ei feddwl yw am danat Ti,

Nad ymofyni ’n fanol.

14Ond gwelaist Ti ei wawdus wedd;

Anwiredd a ganfyddi;

A’r twyll a’r cam a wnaeth pob un

Tydi dy Hun a’i teli.

Eu cwyn a edy ’r gwael a’r gwan,

Y tlawd a’r truan, arnad;

Tydi sy gynnorthwywr gwir,

A nodded i’r amddifad.

15Distrywia ’r anwir yn dy wg,

Tor fraich y drwg a’r aflan;

Cais ei ddrygioni, Arglwydd Ior,

Nes darfod chwilio ’r cyfan.

16Tydi, O Arglwydd Dduw di‐lyth

Wyt Frenhin byth heb ddiwedd;

Difethwyd euog bobl y tir

O’th randir am eu camwedd.

17Dy glust drugarog Di, fy Nuw,

Y tlawd a glyw, pan waeddo;

Ti sy ’n par’tôi ei galon ef,

Ac ar ei lef yn gwrando.

18Tydi sy ’n barnu ’r gwael a’r gwan

Rhag treiswŷr, pan weddïo;

Ac yna nid oes marwol ddyn

A baro ddychryn iddo.