1Wrth f’ Arglwydd d’wedodd f’ Arglwydd Ior,
“Eistedd ar fy neheulaw I,
Hyd nes y rhoddwy’ ’n faingc i’th droed
Warrau dy holl elynion Di.”
2Gwialen dy nerth a ddenfyn Duw
O’i Lys ym mynydd Sïon wen;
Ynghanol dy elynion oll
Bydd Di ’n Rheolwr ac yn Ben.
3Dy barod bobl yn nydd dy nerth
A fyddant hardd mewn sanctaidd fri;
Mor aml a’r gwlith o groth y wawr
Yw plant dy enedigaeth Di.
4Tyngodd y digelwyddog Dduw,
Nid edifara ’i lw di‐lyth;
“Wrth nefol urdd Melchisedec
Ti ydwyt yn Offeiriad byth.”
5Yr Arglwydd ar dy ddeheu law
Fydd itti ’n blaid yn nerth ei rym;
Trywana lawer brenhin balch
Yn niwrnod ei ddigllonedd llym.
6Ym mysg cenhedloedd byd y barn,
A meirwon lleinw lawer lle:
A phen hyderus llawer gwlad
I lawr yn glwyfus dwg Efe.
7O’r afon ar y ffordd yr ŷf,
Ei ffordd drwy ’r byd i’r nefoedd wen;
Am hynny ’n ogoneddus byth
Mewn llwyddiant y dyrchafa ’i ben.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.