Lyfr y Psalmau 109 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Na thaw, O Dduw y moliant mau,

2Can’s genau ’r drwg a’r anwir,

Mewn twyll a chelwydd o bob rhyw,

Ar f’ enaid gwyw agorir.

3Cylchynant fi â geiriau cas,

Ac ymladdasant â mi;

4Am gariad, gwrthwynebiad caf, —

Ond mi arferaf weddi.

5Rhônt immi ddrwg am dda, ar gam,

Casineb am fy nghariad:

6Dod ef yn llaw ’r annuwiol, Ion,

Am ei anffyddlon fwriad.

A Satan, am ei gelwydd gau,

Ar ei law ddehau safed;

7Pan farner, euog y caiff fod;

A’i weddi ’n bechod bydded.

8Byr fyddo ’i oes a’i ddyddiau mall,

Caed arall ei esgobaeth;

9Bo ’i blant amddifaid heb nawdd neb,

A’i wraig yn weddw heb hiraeth.

10Crwydred o ddrws i ddrws ei blant,

Cardottant bryd i’w fwytta;

O ’u hanial dir, heb neb i’w plaid,

Ceisiant eu tammaid bara.

11Rhwyded y ceisiad oll a fedd,

Anrheithied cledd ei lafur;

12Na foed neb wrtho, (am ei frad,)

Nac wrth ei had yn dostur.

13Ei holl wehelyth, mab ac ŵyr,

I lawr yn llwyr a dorrer;

A’r nesaf oes trwy farwol glwy’,

Eu henwau hwy dilëer.

14Cofier ger bron Duw mawr y nef

Ei bechod ef a’i dadau;

Na chuddier bai ei fam ddi‐ras

Na ’i hatgas anwireddau:

15Byddant bob amser, ef a hon,

Mewn cof ger bron yr Arglwydd,

I dorri eu coffa cyn bo hir

O’r frodir yn dragywydd.

16Trugaredd ef ni wnaeth i’w frawd,

Erlidiai ’r tlawd a’r truan;

Tywalltai ’u heinioes yn y llwch

A’i ddwylaw trwch ei hunan.

17Gorhoffi melldith chwerw a wnaeth,

A hithau a ddaeth atto;

Ni fynnai fendith yn ei dŷ,

Aeth hithau fry oddi wrtho.

18Melldith a wisgai fyth yn dô

Am dano fel dilledyn,

Hithau i’w gnawd a’i esgyrn aeth

Fel dwfr y daeth i’w ddilyn.

19Boed iddo byth, o herwydd hyn,

Fel ei ddilledyn gwisgo;

Boed iddo byth, am ddrwg ei fai,

Yn wregys a’i gwregyso.

20Hyn fyddo gan fy Nuw yn dâl

I ddïal ar fy ngelyn,

Yr hwn mewn enllib, sen, a gwg

A ddywed ddrwg yn f’ erbyn.

21Gwna Dithau erof, Arglwydd Rhi,

Er mwyn dy fri a’th Enw;

A gyr oddi wrthyf, yn dy ras,

Fy ngelyn atgas hwnnw.

22Truan a thlawd wyf fi, fy Nuw,

A’m calon friw archollir;

23Fel cysgod wyf pan gilio ’n ddim,

Fel locust y’m hysgydwir.

24Fy ngliniau sydd yn awr yn wan

Ac eiddil gan ymprydio;

A’m cnawd a guriodd, Arglwydd Ner,

O eisiau brasder iddo.

25Pan welent fi y truan tlawd,

Siglent mewn gwawd eu pennau: —

26Cyfnerthed grym dy law dy was

Yn ol dy ras a’th ddoniau.

27Felly cânt wybod mai Tydi

A’th law, fy Rhi, mor rhyfedd

A wnaethost hyn yn rasol im’

Drwy nerthol rym dy fawredd.

28Rhônt hwy felldithion rif y gwlith,

Dy fendith dyro Dithau;

Eu gwarth a fo ’u cyfodiad llawn,

A llawen iawn bwyf finnau.

29Gwisger fy nghas â gwarth yn glau,

Ymwisgant â’u cywilydd;

Bo gwawd yn gochl i guddio ’u gwedd

Am eu hanwiredd beunydd.

30Uchel y traethaf fawl Duw nef,

Moliannaf Ef â’m genau;

Canaf ei glod â llawen floedd,

Yn hyf ar g’oedd myrddiynau.

31Yr Arglwydd ar ddeheulaw ’r tlawd

A saif ddydd brawd i’w nerthu,

Rhag i’w gyhuddwr mewn sarhâd

Trwy gam a brad ei farnu.