Lyfr y Psalmau 44 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Clywsom, Arglwydd Ior, â’n clustiau,

Traethodd in’ ein tadau ’n fwy,

Y rhyfeddol waith a wnaethost

Yn eu hen amseroedd hwy; —

2Gyrru allan y cenhedloedd,

Dwyn i mewn dy genedl wir;

Blinaist, am eu drwg, y bobloedd,

Plennaist hwythau yn y tir.

3Nid eu cledd mewn maes byddinog

A ddug iddynt hwy y wlad;

Nid eu braich ennillodd iddynt

Fuddugoliaeth yn y gad:

Dy ddeheulaw Di a’u pleidiodd,

Dy fraich gadarn oedd o’u tu,

A goleuni gwedd dy wyneb

Siriol ar dy genedl gu.

YR AIL RAN

4Ti, fy Nuw, yw ’m Pen a’m Brenhin,

Arch i Jacob wyrthiau ’th ras:

5Ynot Ti cilgwthiwn ymaith

Fyddin ein gelynion cas:

Yn dy Enw, llu ’n caseion

Dan ein traed a sathrwn ni;

6Nid fy mwa, nid fy nghleddyf

Byth a’m hachub, ond Tydi.

7Ti, ein Duw, oddi wrth y gelyn

A’n gwaredaist yn dy rym;

Ti a doaist â chywilydd

Wyneb ein caseion llym:

8Ynot Ti ’r ymffrostiwn beunydd,

Ti yw ’n bost, ein Duw di‐lyth;

Canwn am y fuddugoliaeth

Uchel glod i’th Enw byth.

Y DRYDEDD RAN

9Ti, er hyn, a’n bwriaist ymaith

I waradwydd a sarhâd;

Ac nid yw dy wyneb mwyach

Gyd â’n lluoedd yn y gad;

10Troist ni ’n ol oddi wrth y gelyn,

Rhoist ni ’n anrhaith, Ior, i’w cledd;

11Rhoist ni ’n ebyrth i’r cenhedloedd

Oll i’n bwytta yn eu gwledd.

12Gwerthaist, Ion, dy bobl heb elw,

Ac am ddim y prynwyd hwy;

Ac ni fynnit chwaith i’th olud

Ddim o’u pris gynnyddu ’n fwy.

13Rhoist ni ’n warthrudd i’n cym’dogion;

Rhoist ni ’n nod i’w gwawd a’u gwarth;

Rhoist ni ’n destun gwatwar‐gerddi

I’n caseion o bob parth.

14Ti a’n rhoddaist yn ddïareb

I’r cenhedloedd, ac yn sen;

Hwythau fyth, wrth son am danom,

Llaesant wefl, ysgydwant ben:

15-16F’ wyneb innau gan y dirmyg

Sy dan gwmmwl tew o wawd,

Am fod chwerwedd geiriau ’r gelyn

Yn gwarthruddo f’ enaid tlawd.

Y BEDWAREDD RAN

17Ond er dyfod hyn oll arnom,

Ior, ni ’th anghofiasom Di;

Ni thorrasom dy gyfammod,

Ffyddlon iddo fuom ni:

18Yn dy lwybrau di rhodiasom,

Heb i’n gwrthol gynnyg troi,

19Er ein curo ’n nhrigfa dreigiau,

Er i gysgod angau ’n toi.

20Os anghofio ’riôed a wnaethom

Enw mawr ein Harglwydd hael,

Neu ddyrchafu dwylaw ffeilsion

At eilunod gweigion gwael;

Anfad anffyddlondeb felly

21Oni chwilia Duw e’n llwyr?

Gwel Efe ’r dirgelion dyfnaf,

Calon dywyll dyn, fe ’i gŵyr.

Y BUMMED RAN

22Colli ’r ydym, Arglwydd, beunydd

Er dy fwyn ein bywyd cu;

Ac fel defaid y’n cyfrifir

Oll i laddfa ’r angau du:

23Deffro, deffro, pa’m y cysgi?

Deffro, Arglwydd Dduw di‐lyth;

Cyfod bellach i’n hamddiffyn

Ac na fwrw ni ymaith byth.

24Pa’m y cuddi d’wyneb rhagom?

Gwel ein gorthrwm gystudd mawr;

25Isel yn y llwch yw ’n henaid,

Glynu ’r ydym wrth y llawr:

26Cyfod, Arglwydd, inni ’n gymmorth,

Cudd ni rhag y gelyn cas;

Gwared ni er mwyn d’ ogoniant,

Ac er mwyn dy ryfedd ras.