Lyfr y Psalmau 55 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1O gwrando, Arglwydd, ar fy llef

A chlyw o’r nef fy ngweddi;

O nac ymguddia rhag fy nghais,

Ond clyw fy llais yn gweiddi.

2O gwrando, gwrando, Ion, o’r nef,

A chlyw fy llef yn cwynfan;

Gwrando fy nghwyn wrth orsedd gras,

A chlyw dy was yn tuchan,

3Gan lais y gelyn yn y tir

A thrais yr anwir creulon;

Arnaf anwiredd bwrw wnant,

Ac a’m casânt yn ddigllon.

4O’m mewn gofidia ’m calon glaf,

Ofn angau arnaf syrthiodd;

5Daeth arnaf ofn ac arswyd syn,

A dychryn a’m gorchuddiodd.

6O na bai, fel colommen, im’

Adenydd chwim eu ’hediad!

Oddi yma ’mhell ehedeg wnawn

I wlad lle cawn orphwysiad.

7Crwydrwn ym mhell i’r anial dir,

Ac yno ’n hir arhoswn;

8Rhag ’storm y corwynt blin a’i gur

Yn brysur y dïangwn.

YR AIL RAN

9Distrywia Di hwynt, Arglwydd da,

Gwahana eu tafodau;

O fewn y ddinas creulon drais

A welais, a chynhennau.

10Y dydd a’r nos o’i chylch yr ant,

Amgylchant fur ei chaerau:

O’i mewn mae twyll a blinder blwng

Yn gwibio rhwng ei muriau.

11Celwydd a rhagrith ffynnu wnant,

Teyrnasant yn ei chanol;

Ni chilia dichell na ’i sarhâd,

Na thwyll, na brad, o’i heol.

12Nid genau gelyn na ’m cas ddyn

Mor greulon fu ’n f’ enllibio;

Haws y gallaswn oddef hwn,

Ac ymguddiaswn rhagddo:

13Ond ti, fy nghydradd, ydyw ’r gwr,

Fy fforddwr a’m cydnabod;

(Dy gyfeillgarwch gynt a wnaeth

Yn llawer gwaeth dy bechod.)

14Mewn cyd‐gyfrinach lawer pryd

Caem felus gyd‐gynghori;

A llawer Sabbath aem ynghyd

I’r Deml i gyd‐addoli.

15Doed arnynt angau chwim â’i gledd,

Yn fyw i’r bedd disgynant;

Drygioni sy yn eu calon ddu,

Ac yn eu tŷ lle trigant.

Y DRYDEDD RAN

16At Dduw mewn gweddi daer

Y dyrchaf lais fy nghri,

A’m Harglwydd yn ei rym a’i ras

O’m hing a’m hachub i.

17Hwyr, fore, a hanner dydd

Gweddïaf ar fy Nuw

Yn daer a dwys; ac Yntau’n glau

Fy llais o’r nef a glyw.

18Mewn hedd o’r rhyfel blin

Gwaredodd f’ enaid cu;

’Roedd Duw a glân Angylion nef

Yn fyddin gref o’m tu.

19Ein Duw a glyw eu trwst,

Fe ’u gostwng hwynt i lawr;

Erys ein Duw yn Frenhin byth

I drag’wyddoldeb mawr.

Heb gyfnewidiau byd

Na blinder maent yn byw;

Am hynny maent ar hyd eu hoes

Heb ofn yr Arglwydd Dduw.

Y BEDWAREDD RAN

20Ei law estynai ’n erbyn gwŷr

Heddychlon tu ag atto ’n byw;

Ei air a’i ammod torri wnaeth,

Gan dwyllo dyn a digio Duw.

21Llyfnach na ’menyn oedd ei fin,

Ac yn ei galon ryfel poeth;

Ei eiriau fel yr olew pêr,

Ac etto hwy ’n gleddyfau noeth.

22Bwrw dy faich ar Dduw a’i nerth,

Efe a’th gynnal di bob awr;

Ni ’s gad Efe i’r cyfiawn ddyn

Ysgogi byth na chwympo i lawr.

23I bydew distryw Duw a’u dwg: —

Gwŷr twyllgar, gwaedlyd, ni chânt fyw

Hanner eu dyddiau: ond myfi

Byth a obeithiaf yn fy Nuw.