Lyfr y Psalmau 68 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Ymddyrched Duw, ein Harglwydd Ner,

Gwasgarer ei gaseion;

Fföed ei wrthwynebwŷr oll

O’i flaen, a’i holl elynion.

2Fel y diflanna ’r mwg yn llwyr,

Fel y tawdd cwyr wrth eirias,

Felly o flaen yr Arglwydd Ion

Difethir dynion diras.

3Ger bron eu Duw yn llawen iawn

Y bydd y cyfiawn beunydd;

Llawn o orfoledd fyddant hwy,

A hyfryd trwy lawenydd.

4Cyd‐genwch fawl i Arglwydd nef,

Ei Enw Ef canmolwch;

Yr Ion trwy glod a moliant llawn

Yn uchel iawn dyrchefwch.

Marchogaeth ar y nef a wna,

A’i Enw ’n JAH trag’wyddol;

Yn orfoleddus cenwch glod,

Ger bron ei wyddfod nefol.

5Tad yr amddifaid ydyw Duw,

Eu nodded yw ’n feunyddiol;

Barnwr y gweddwon ydyw fry

Yn llys ei Dŷ sancteiddiol.

6Yr unig rhydd mewn teulu ’n glau,

Fe ddryllia rwymau ’r caethion;

Ond cartref cras mewn diffaeth dir

A gaiff yr anwir ddynion.

YR AIL RAN

7Pan aethost, Ior, o flaen dy bobl,

Pan gerddaist trwy ’r anialwch cras,

8Diferai ’r nef ddefnynnau i lawr,

A chrynai calon daear las.

Defnynai ’r nef a chrynai ’r fro,

O flaen yr Arglwydd Dduw, pan ddaeth;

Ac yntau Sinai gribog falch

O flaen Duw Israel crynu wnaeth.

9Ar d’ etifeddiaeth bwriaist, Ion,

Gawodydd o rasusol wlaw;

Gwrteithiaist hi pan ydoedd flin

Wrth deithio ’r crasdir yma a thraw.

10Dy sanctaidd gynnulleidfa Di

A drigai yn yr anial fan;

Ac yn eu tlodi, Arglwydd da,

Yn hael darperaist ar eu rhan.

11Yr Ior ei Hun a roes y gair,

Gair cennadwri gras y nef;

A mintai o bregethwŷr ffraeth

Yn llïaws a’i cyhoeddent ef.

12Byddinog dywysogion dewr

Ar ffrwst a ffoisant ar bob tu;

A’r rhai a drigent yn y tai,

Rhannasant yspail fras eu llu.

13Er gorwedd rhwng y ffyrnau gynt,

Byddwch fel c’lommen wych ei lliw,

A’i hadain yn ariannaidd oll,

A rhuddaur ar eu hesgyll gwiw.

14Gwasgarodd nerthol law yr Ion

Ynddi frenhinoedd dewr cyn hyn;

’Roedd hi ’r pryd hwnnw ’n ddisglaer wen

Fel ôd ar goppa Salmon fryn.

Y DRYDEDD RAN

15Fel mynydd Basan, uchel drum,

Yw Sïon, sanctaidd fynydd Duw;

Uchel a chribog yw ei ben,

Fel cribog fynydd Basan yw.

16Paham, fynyddoedd cribog byd,

Y llemmwch? hwn yw mynydd Duw;

Ei ddewis breswyl Ef yw hwn,

Ei drigfa byth a’i gartref yw.

17Cerbydau Duw ŷnt ugain mil,

Miloedd o Sereiph pur o dân;

Ac Yntau ’n trigo yn eu plith,

Megis ynghafell Sinai lân.

Y BEDWAREDD RAN

18Dyrchefaist i’r uchelder draw,

Caethgludaist gaethglud yn dy law,

Derbyniaist roddion hael i ddyn,

I’r cyndyn, roddion rif y gwlith,

Fel y preswyliai yn eu plith

Wynebpryd grasol Duw ei Hun.

19Ein Duw, bendigaid byth a fydd,

Ein baich a ddwg o ddydd i ddydd,

Ein Harglwydd a’n Hiachawdwr yw;

20Ein Harglwydd sydd Waredwr cu,

A dïangfâu rhag angau du

Sy ’n eiddo ’n grasol Arglwydd Dduw.

Y BUMMED RAN

21Ein Duw mewn gwg o’i nefoedd wen

A glwyfa ben ei elyn,

A choppa walltog falch y gwr

A fo ’n gamweddwr cyndyn.

22“Fy mhobl fy Hun drachefn,” medd Ner,

“O bellder Basan dygaf;

Ac o ddyfnderau ’r môr yn glau

Mi eilwaith a’u dychwelaf.”

23Fel hyn fe drochir gwadnau ’th draed

Yn rhuddgoch waed d’ elynion;

Tafodau ’th gŵn ei lyfu cânt,

O hono lleibiant ddigon.

Y CHWECHED RAN

24Gwelsant dy ffyrdd, O Argwydd mau,

Dy fynediadau grasol,

Dy rodiad glwys, fy Mrenhin fry,

O fewn dy Dŷ sancteiddiol.

25O’r blaen, cantorion aent yn llu,

Ar ol, ’roedd llu ’r cerddorion;

Ac yn eu mysg, llangcesau glân

Yn canu ’r dympan fwyndon.

26Chwychwi o ffynnon Israel lân,

Dyrchefwch gân bereiddlwys

O fawl i’r Ion, ein Harglwydd da,

Ynghynnulleidfa ’r Eglwys.

27Benjamin fychan yno sydd

Yn llywydd, er yn fychan;

A thywysogion Judah gu,

Ynghyd â’u llu sancteiddlân.

T’wysogion Naphtali ger bron,

A Zabulon sydd yno: —

28Fe archodd Duw ei rym i ti,

Dy rymmus Ri a’th nertho.

Gwna ’th waith yn gadarn ynom ni;

Dechreuaist Ti e’ ’n raslon:

29Er mwyn dy Deml yn Salem deg

Cei anrheg gan d’wysogion.

30Cerydda dyrfa ’r uchel gyrn,

Gwrdd‐deirw cedyrn creulon;

Cerydda loi y bobl yn glau,

A’u hymffrostiadau beilchion.

Dônt felly ’n isel yn y man,

Gan ddwyn o’u harian itti: —

Os gwell fydd ganddynt ryfel llym,

Ti ’n gyflym a’u gwasgeri.

31O’r Aipht daw pendefigion lu,

Ethiopia ddu, daw hithau;

Lledant ar frys at Dduw, mewn braw,

Eu dwylaw mewn ymbiliau.

Y SEITHFED RAN

32Cenwch i Dduw, deyrnasoedd byd,

Canmolwch Ef, y bobl i gyd;

33Ior yw, yn eistedd ar y nef;

Ei eang nef drag’wyddol yw:

O hon ei lef anfonodd Duw,

Ei rymmus, nerthol, uchel lef.

34O moeswch, moeswch nerth i Dduw,

Goruchel dros ei Israel yw,

A’i rym sydd yn wybrennau ’r ser:

35Mae yn ei Dŷ ’n arswydus iawn;

Duw Israel rhydd in’ gymmorth llawn;

Bendigaid byth fo ’r Arglwydd Ner.