Lyfr y Psalmau 22 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Paham, fy Nuw, ’m gwrthodaist?

Paham yr wyt mor gudd

Oddi wrth fy iachawdwriaeth

A llais fy llefain prudd?

2Y dydd och’neidio ’r ydwyf,

Ond ni ’m gwrandewi ddim;

’Rwy ’n llefain y nosweithiau,

Ac nid oes osteg im.’

3Ond Ti wyt lân, a’th drigfod

Ym mawl dy bobl dy Hun:

4Ein tadau credent ynot,

Ni siommwyd gobaith un;

5Llefasant arnat, Arglwydd,

Nid ofer oedd eu gwaith;

Ni siommwyd un o honynt

Ni’s gwaradwyddwyd chwaith.

6A mi nid wyf ond pryfyn,

Nid gwr, ond pryfyn tlawd;

Yn warthrudd meibion dynion,

I bobloedd byd yn wawd;

7Pawb a’r sy ’n edrych arnaf,

Mewn dirmyg rhônt im’ sen,

Gan laesu gwefl watwarus

Ac ysgwyd gwawdus ben. —

8“Hyderodd yn yr Arglwydd,

Gwareded Yntau ef;

Ei was yr Ior achubed,

Sy’n hoffi Brenhin nef.” —

9Tydi o’r groth a’m tynnaist

I rodio daear gron;

A gwnaethost im’ obeithio

Yn faban wrth y fron.

YR AIL RAN

10O’r groth y’m bwriwyd arnat,

Wyt immi ’n Dduw o’r bru;

11O na fydd bell oddi wrthyf,

Gerllaw mae tristwch du;

Ac nid oes neb yn agos

I’m cymmorth ond Tydi;

12Yn ddirfawr lu cylchynodd

Gwrdd deirw Basan fi.

13Fel rheibus lew yn rhuo,

Ymsafnent arna ’i ’n drwch;

14Tywalltwyd f’ enaid ymaith,

Fel dwfr ar lawr i’r llwch;

A’m hesgyrn ymwahanodd,

Mae ’m calon wan fel cwyr

Ynghanol f’ ymysgaroedd;

Hi doddodd oll yn llwyr.

15Fy nerth, fel pridd‐lestr, gwywodd,

A’m tafod glŷn, gan gri,

Wrth daflod sych fy ngenau;

I angau dygaist fi:

16Fel cwn y’m hamgylchynodd

Llu ’r anwir am fy ngwaed;

A thrwodd trywanasant

Y dwylaw mau a’r traed.

17Fy esgyrn gallaf gyfrif,

Maent arnai ’n tremio ’n chwith;

18Fy nillad oll a rannant

Wrth goelbren yn eu plith.

19Duw, na fydd bell oddi wrthyf,

Yn brysur gwared fi;

Fy nghymmorth a’m cadernid,

Fy nerth a’m grym wyt Ti.

20O gwared f’ enaid ofnog

Rhag brath y cleddyf du;

O feddiant cwn uffernol

Dwg f’ unig enaid cu:

21O safn y llew a’m llarpiai,

Duw, gwared fi yn dy ras;

O ganol unicorniaid

Gwrandewaist lef dy was.

Y DRYDEDD RAN

22Dy enw, Ior, a draethaf

I’m brodyr oll yn awr;

Clodforaf Di lle clywo

Y gynnulleidfa fawr:

23Chwychwi sy ’n ofni ei Enw,

Moliennwch Arglwydd nef;

Had Jacob, gogoneddwch,

Had Israel, ofnwch Ef.

24Cystuddiol ing y rheidus

Ni wawdiodd Arglwydd nef;

Ei wedd ni chuddiodd rhagddo,

Ond clybu lais ei lef:

25Dy fawl a draetha ’m tafod

Yn llu ’r gymmanfa fawr,

A’m haddunedau talaf

Ger bron dy Saint yn awr.

26Fe gaiff y tlodion fwytta,

Diwellir hwynt yn llawn;

Y rhai sy ’n ceisio ’r Arglwydd

A’i molant Ef yn iawn:

Chwychwi gewch fyw ’n dragywydd;

27A holl derfynau ’r byd

A droant at yr Arglwydd,

Addolant Ef i gyd.

28Can ’s eiddo ’r Arglwydd Frenhin

Yw ’r deyrnas eang fawr;

Ei orsedd Ef sy ’n uchaf

Ar bobloedd daear lawr:

29A holl rai breision daear,

Addolant a bwyttânt;

A’r rhai i’r llwch sy ’n disgyn,

O’i flaen ymgrymmu wnant.

’Does neb all gadw bywyd

Ei enaid gwan ei hun:

30Ei had a’i gwasanaethant,

Dônt iddo ’n bobl bob un;

31Hwy ddeuant dan gyhoeddi

Ei lân gyfiawnder gwiw;

I’r oes a ddaw mynegant

Mai hyn yw gwaith ein Duw.