Lyfr y Psalmau 31 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Hyderais ynot, Arglwydd Ner,

Na waradwydder f’ enaid gwan;

Yn dy gyfiawnder gwared fi,

Poed dy gyfiawnder immi ’n rhan.

2Gogwydda ’th glust at lais fy nghri,

Heb oedi gwared f’ enaid gwael;

Bydd immi ’n Graig o nerth, yn Dŵr,

Yn nawdd o ras a Noddwr hael.

3Fy Nghraig o nerth i’m gwared wyt,

Fy Nghastell ydwyt rhag y drwg;

Arwain er mwyn dy glod dy was,

I lwybrau gras fy nghamrau dwg.

4Tyn fi o’r rhwyd a daenwyd im’;

Ti yw fy ngrym mewn anial dir:

5Gorch’mynaf f’ yspryd i’th law Di;

Gwaredaist fi, O Arglwydd gwir.

6Y sawl ar ofer wagedd byd

A roddo ’i fryd, un atgas yw;

Myfi yn Enw ’r Arglwydd Naf

Gobeithio wnaf tra byddaf byw.

7Llawen a hyfryd yw dy was

Am ddawn dy ras, trugaredd gu;

Ti welaist f’ ing, a’m henaid prudd

Arddelaist yn ei gystudd du.

8Ac ni warchaeaist arnaf chwaith

Yn llaw fy niffaith elyn mawr,

Ond rhoist fy enaid caeth yn rhydd,

Ac eang fydd fy llwybrau ’n awr.

YR AIL RAN

9Mae’n gyfyng arnaf, Arglwydd,

Yn rasol trugarhâ;

Fy llygad a ddadwinodd.

A’m calon, gan fy mhla;

10Blynyddau f’ oes sy ’n pallu

Gan boen ac ochain dwys,

A’m nerth a wywodd ymaith, —

Mae ’m bai mor drwm ei bwys.

Mae f’ esgyrn oll yn pydru,

11Fe’m gwawdia ’r gelyn cas;

Fe ’m gwawdia ’n fwy ’nghym’dogion

A’u creulon eiriau cras:

I’r rhai sydd yn f’ adnabod

’Rwy ’n ddychryn ac yn fraw;

Pan ddelont i’m cyfarfod,

Ymgroesant, ciliant draw.

12Gollyngodd pawb fi ’n anghof

O’u meddwl oll yn lân,

Fel marw, neu bridd‐lestryn

A wnaed yn ddarnau mân:

13Llaweroedd sy ’n f’ athrodi,

Mae dychryn ar bob tu;

Eu hamcan trwch yn f’ erbyn

Yw lladd fy mywyd cu.

14Ti, Arglwydd, yw fy ngobaith,

Dywedais, “Ti yw ’m Duw;”

15F’ amserau oll sydd eiddot

I farw ac i fyw:

O gwared f’ enaid ofnog

O law f’ erlidwŷr cas;

16Llewyrcha ’th wyneb grasol

O’r nefoedd ar dy was.

17O achub f’ enaid, Arglwydd,

O’th fawr drugaredd rad;

Ti wyddost fel ’rwy ’n galw

Bob dydd ar d’ Enw mad;

Am hynny na ’m gwarthrudder,

Na wisged gwarth mo ’m gwedd;

Poed gwarth i’r annuwiolion,

Distawant yn y bedd.

Y DRYDEDD RAN

18Distêwch, yr holl wefusau gau,

Sy ’n traethu geiriau celyd cas

Yn erbyn cyfion blant Duw Ner,

Mewn gwawd a balchder croesder cras.

19Mor fawr i bawb a’th ofno ’n iawn,

Mewn hyder ffyddlawn ynot, Ner,

Yw ’r trysor o ddaioni pur

Sy ’nghadw gennyt uwch y ser!

20Yn nirgel gysgod d’ wyneb, Ion,

Rhag balchder dynion cuddi hwy;

Nid ofnant yn dy babell chwaith

Rhag drwg athrodus araith mwy.

Y BEDWAREDD RAN

21Bendigaid fyddo ’r Arglwydd Sant,

O barch a moliant teilwng yw;

Dangosodd im’ ei ryfedd ras

Ynghaerau cedyrn dinas Duw.

22Dywedais gynt mewn ffrwst a braw

“O’th olwg draw y’m bwriwyd i”;

Er hyn gwrandewaist ar fy llais

A’m gwaedd, pan lefais arnat Ti.

23Ei holl rai sanctaidd, cerwch Ion,

Efe a geidw ’i ffyddlon rai;

A helaeth iawn y tâl Duw Ner

I weithwŷr balchder am eu bai.

24Chwychwi, y sawl o galon sydd

A’ch hyder beunydd yn Nuw nef,

De’wch, ymwrolwch yn eich rhan,

Gwna ’ch calon eiddil wan yn gref.