Lyfr y Psalmau 34 - Welsh Metrical Psalms by Morris Williams 1850

1Bendithiaf Arglwydd nef,

Yn wastad Ef a folaf;

Ni phaid fy ngenau tra bwyf byw

A moli Duw Goruchaf.

2Yr wyf yn Nuw a’i ddawn

Yn llawen iawn a hyfryd;

Yr isel clywed hyn a wnant,

A llonnant hwythau hefyd.

3Mawrygwch gyd â mi

Yr Arglwydd Rhi trugarog;

A chyd‐ddyrchafwn yma ’n awr

Ei Enw mawr ardderchog.

YR AIL RAN

4Mi geisiais Arglwydd nef,

Fe glybu ’m llef yn erfyn;

Gwaredodd f’ enaid gwan mewn pryd

O’i ofn i gyd a’i ddychryn.

5Eu llygaid at Dduw fry

O’u dunos obry troisant;

O’u cylch disgleiriai gwawl o’r nen,

Dim gwarth na sen ni chawsant.

6Fe lefodd y tlawd hwn

O dan ei bwn a’i benyd;

Fe ’i clybu Duw, i’w dynnu daeth

O’i gyni caeth a’i adfyd,

7O amgylch pawb sy ’n byw

Dan ofni Duw eu nodded,

Ei Angel Ef sy ’n gaer a thŵr

A gorau gwr i’w gwared.

8O profwch, gwelwch oll,

Mor ddigoll dda yw ’r Arglwydd;

A roddo ’i hyder arno ’n hy,

Oh dyna ’r dyn sy ddedwydd!

9Chwi sanctaidd blant Duw nef,

Arswydwch Ef a’i Enw;

Y neb sy ’n iawn yn ofni Ner

Ni bydd mewn prinder hwnnw.

10Mae ’r llewod er eu grym

Mewn newyn llym a chyni;

Ond ni bydd ar a geisio ’r Ner

Byth brinder dim daioni.

Y DRYDEDD RAN

11O deuwch, blant, gwrandêwch,

I’m hysgol de’wch yn hyrwydd;

Dysgaf i chwi ddoethineb ddofn,

Gwybodaeth ofn yr Arglwydd.

12Pa le mae’r gwr, pwy yw,

Sy ’n chwennych byw ac oesi?

Pwy gâr hir ddyddiau yn y tir

I weled hir ddaioni?

13O cadw ’r tafod tau

Rhag geiriau gau anwiredd;

Poed dôr dy wefus dan glo pwyll

Rhag traethu twyll na ffalsedd.

14Rhag drwg encilia draw,

A gwna ’n ddi‐fraw ddaioni;

A chais Dangnefedd yn dy ddydd,

Bydd beunydd yn ei chwmni.

Y BEDWAREDD RAN

15Mae llygaid tawel Duw

Ar bawb sy ’n byw yn gyfiawn;

Agored yw ei glustiau Ef

I wrando llef yr uniawn.

16Mae wyneb Duw mewn gwg

Ar bawb sy ’n ddrwg eu rhodiad;

I dorri eu coffa cas cyn hir

Yn llwyr o dir eu trigiad.

17Y cyfiawn dyrcha ’i lef,

A Duw o’r nef yn gwrando;

Fe ’i gweryd yn ei ras mewn pryd

O’i boen i gyd, pan lefo.

18Un agos yw ein Ion

At friwiau ’r galon glwyfus;

Rhoir balm a chordial gan Dduw Naf

I’r yspryd claf dolurus.

Y BUMMED RAN

19Trallodau mynych iawn

A ddaw i’r cyfiawn galon;

Ond Duw a’i gweryd yn ddi‐goll

Oddi wrth ei holl helbulon:

20Mae llygaid Arglwydd nef

Fyth arno ef yn dadol;

Ac ni chaiff un o’i esgyrn friw,

Fe ’u ceidw Duw hwy ’n fanol.

21Rhyw ddrwg a melldith fawr

A dyr i lawr yr anwir;

A’r rhai gasânt yr union rai,

Hwynt am eu bai a ddemnir.

22Drwy farn yr Arglwydd Ion

Ei weision a waredir;

Y sawl bo ’i hyder ar Dduw Rhi,

Byth bythoedd ni chondemnir.