1In het zesendertigste jaar van het koningschap van Asa, trok Baësa, de koning van Israël, tegen Juda op. Hij bouwde Rama om te voorkomen dat iemand bij Asa, de koning van Juda, zou weggaan of bij hem zou komen.
2Toen nam Asa het zilver en het goud uit de schatkamers van het Huis van de HEERE en van het huis van de koning en hij stuurde dat naar Benhadad, de koning van Aram, die in Damascus woonde. Hij zei:
3“Er is een verbond tussen mij en jou, tussen mijn vader en jouw vader. Zie, ik zend je een geschenk, zilver en goud. Ga heen, verbreek je verbond met Baësa, de koning van Israël, opdat hij zijn beleg tegen mij opheft.”
4Benhadad luisterde naar koning Asa en stuurde zijn legerbevelhebbers, die bij hem waren naar de steden van Israël. Zij versloegen Ijon en Dan en Abel-Maïm en alle voorraadsteden van Naftali.
5Toen Baësa ervan hoorde, liet hij de bouw van Rama rusten en staakte zijn werk.
6Toen nam koning Asa heel Juda mee en zij voerden de stenen van Rama af en ook het hout ervan, waarmee Baësa het gebouwd had, en daarmee bouwde hij Geba en Mizpa.
7In diezelfde tijd kwam de ziener Hanani bij Asa, de koning van Juda, en hij zei tegen hem: “Omdat je op de koning van Aram gesteund hebt en niet hebt gesteund op de HEERE, je GOD, dáárom is het leger van de koning van Aram aan je hand ontsnapt.
8Waren de Kushieten en de Libiërs niet met een groot leger met heel veel wagens en ruiters? Omdat je echter op de HEERE steunde, heeft Hij hen in je hand gegeven,
9want de ogen van de HEERE gaan over heel de aarde om diegenen, van wie het hart volkomen naar Hem uitgaat, krachtig bij te staan. Je hebt hierin dwaas gehandeld, want van nu af aan zullen er oorlogen tegen je zijn.”
10Asa was vreselijk verontwaardigd over de ziener. Hij zette hem vast in het blok in de gevangenis, zo woedend was hij op hem om die woorden. In diezelfde tijd onderdrukte Asa sommigen van het volk.
11Zie, de geschiedenissen van Asa, de eerste en de laatste, zie, die staan beschreven in het boek van de koningen van Juda en Israël.
12In het negenendertigste jaar van zijn koningschap werd Asa ziek aan zijn voeten, tot zijn ziekte buitengewoon ernstig werd. Maar ook tijdens zijn ziekte vroeg hij niet de HEERE om hulp, maar de geneesheren.
13Asa ging bij zijn vaderen te ruste. Hij stierf in het eenenveertigste jaar van zijn regering.
14Zij begroeven hem in zijn graf, dat hij voor zichzelf gegraven had in de stad van David, en zij legden hem op het bed, dat gevuld was met specerijen en verschillende soorten vakkundig samengestelde kruidenmengsels. Zij ontstaken een heel groot vuur voor hem.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
