Numeri 16 - EBV24 een eigentijdse Bijbelvertaling(EBV24)

De opstand van Korach, Dathan en Abiram

1Korach, de zoon van Jizhar, de zoon van Kehath, de zoon van Levi, met Dathan en Abiram, de zonen van Eliab, en On, de zoon van Peleth, zonen van Ruben, namen mannen met zich mee

2en zij kwamen in opstand tegen Mozes samen met andere mannen uit de zonen van Israël, tweehonderdvijftig oversten van de gemeente, afgevaardigden naar de samenkomst, mannen van naam.

3Zij schoolden samen tegen Mozes en Aäron en zeiden tegen hen: “Jullie gaan te ver! Heel de gemeente, ja, allen zijn heiligen en de HEERE is in hun midden. Waarom verheffen jullie je boven de volksvergadering van de HEERE?”

4Mozes hoorde het en wierp zich op zijn gezicht ter aarde neer.

5Hij sprak tot Korach en tot heel zijn menigte en zei: “Morgenochtend zal de HEERE bekend maken wie bij Hem hoort en wie heilig is en die zal Hij tot zich doen naderen. Wie Hij uitkiest, zal Hij tot Zich doen naderen.

6Doe als volgt: Laten Korach en heel zijn menigte vuurschalen met zich meenemen.

7Doe er morgen vuur in en leg er reukwerk op voor het aangezicht van de HEERE. Dan zal het gebeuren, dat de man die de HEERE uitkiest, de heilige zal zijn. Jullie gaan te ver, zonen van Levi!”

8Mozes zei ook tegen Korach: “Luister toch, jullie, zonen van Levi!

9Is het voor jullie niet genoeg dat de GOD van Israël jullie van de gemeente van Israël afgezonderd heeft om jullie tot zich te laten naderen om de dienst van de Woning van de HEERE te vervullen en voor de gemeente te staan om hen te dienen?

10Hij heeft jou en al je broeders, de zonen van Levi, samen met jou, doen naderen. Willen jullie nu ook nog het priesterschap?

11Daarom school je met heel die menigte van jou samen tegen de HEERE, want wat is Aäron, wat is hij dat jullie tegen hem morren?”

12Mozes liet Dathan en Abiram, de zonen van Eliab, roepen, maar zij zeiden: “Wij komen niet!

13Is het niet genoeg dat jullie ons uit een land dat overvloeit van melk en honing hebben weggeleid om ons in de woestijn te laten omkomen en dat je jezelf ook nog eens als heerser over ons hebt aangesteld?

14Bovendien heb jij ons niet gebracht in een land dat overvloeit van melk en honing en ons geen akkers en wijngaarden als erfdeel gegeven. Meen jij soms de ogen van deze mannen te kunnen verblinden? Wij komen niet!”

15Mozes werd erg kwaad en zei tegen de HEERE: “Wend U niet tot hun offergave! Ik heb zelfs niet één ezel van hen weggenomen en niet één van hen kwaad gedaan.”

16 Toen zei Mozes tegen Korach: “Jij en heel je menigte, kom morgen voor het aangezicht van de HEERE, jij en zij, en Aäron!

17Laat iedere man een vuurschaal nemen en er reukwerk op leggen en laat ieder ermee voor het aangezicht van de HEERE naderen, ieder met zijn vuurschaal, tweehonderdvijftig vuurschalen, en ook jij en Aäron, ieder met zijn vuurschaal.”

18Ieder nam zijn vuurschaal en zij deden er vuur op en legden er reukwerk boven op en gingen voor de ingang van de Tent van de Ontmoeting staan, ook Mozes en Aäron.

19Korach bracht heel de menigte tegen hen bijeen bij de ingang van de Tent van de Ontmoeting. Toen verscheen de heerlijkheid van de HEERE aan heel de gemeente.

20De HEERE sprak tot Mozes en tot Aäron en zei:

21“Scheid je af uit het midden van deze menigte, dan zal Ik hen in een oogwenk verteren!”

22Maar zij vielen met hun gezicht ter aarde neer en zeiden: “O God, GOD van de geesten van alle vlees! Als één man heeft gezondigd, barst U dan in toorn uit tegen heel de gemeente?”

23De HEERE sprak tot Mozes en zei:

24“Spreek tot de gemeente en zeg: ‘Ga weg uit de omgeving van de woning van Korach, Dathan en Abiram.’ ”

25Mozes stond op en ging naar Dathan en Abiram. De oudsten van Israël kwamen achter hem aan.

26En hij sprak tot de gemeente en zei: “Ga toch bij de tenten van deze slechte mannen vandaan en raak niets aan wat van hen is, opdat jullie niet omkomen door al hun zonden!”

27Zij gingen weg uit de omgeving van de woning van Korach, Dathan en Abiram. Dathan en Abiram kwamen naar buiten en stonden in de ingang van hun tenten met hun vrouwen, hun zonen en hun kleine kinderen.

28Toen zei Mozes: “Hieraan zullen jullie weten dat de HEERE mij gezonden heeft om al deze daden te doen, want ze zijn niet uit mijn eigen hart voortgekomen.

29Als dezen sterven zoals alle mensen sterven en hen iets overkomt wat alle mensen kan overkomen, dan heeft de HEERE mij niet gezonden.

30Maar als de HEERE iets doet wat volslagen nieuw is en de aarde zijn mond openspert en hen verslindt met alles wat van hen is en zij levend in het dodenrijk neerdalen, dan zullen jullie weten dat deze mannen de HEERE gekrenkt hebben.”

31 Toen hij klaar was met het spreken van al deze woorden, spleet de grond onder hen.

32De aarde opende haar mond en slokte hen op, met hun gezinnen en met alle mensen die bij Korach hoorden en met al hun bezittingen.

33Zij daalden levend af in het dodenrijk met alles wat bij hen hoorde en de aarde overdekte hen en zo werden zij weggevaagd uit het midden van de volksvergadering.

34Heel Israël dat er om hen heen stond, vluchtte weg voor hun geschreeuw, want, zeiden zij: “Anders zal de aarde ons ook opslokken.”

35En er ging vuur van de HEERE uit en het verteerde die tweehonderdvijftig man die het reukwerk gebracht hadden.