1 Koningen 19 - EBV24 een eigentijdse Bijbelvertaling(EBV24)

Elia op de berg Horeb

1Achab vertelde Izebel alles wat Elia had gedaan en hoe Elia alle profeten met het zwaard had gedood.

2Izebel zond een bode naar Elia om te zeggen: “Zo mogen de goden met mij doen en nog erger, als ik morgen rond deze tijd je ziel niet gelijk gemaakt heb aan de ziel van één van hen.”

3Hij keek rond, stond op en vluchtte voor zijn leven. Hij kwam in Ber-Seba aan dat in Juda ligt en hij liet zijn jonge knecht daar achter.

4Zelf ging hij een dagreis ver de woestijn in en ging onder een bremstruik zitten. Hij bad dat zijn ziel zou mogen sterven en zei: “Het is genoeg, HEERE, neem nu mijn ziel weg, want ik ben niet beter dan mijn vaderen.”

5Hij ging liggen en sliep in onder een bremstruik. Zie, toen raakte de engel hem aan en zei tegen hem: “Sta op, eet!”

6Hij keek op en zie, aan zijn hoofdeinde lag een koek, die op kolen gebakken was en een kruik water. Toen at en dronk hij en ging weer liggen.

7De engel van de HEERE kwam voor de tweede keer en raakte hem aan en zei: “Sta op, eet, want de weg zou te lang voor je zijn.”

8Hij stond op en hij at en dronk. Door de kracht van dat eten liep hij veertig dagen en veertig nachten tot hij bij Horeb, de berg van GOD, kwam.

9Daar kwam hij bij een spelonk aan en overnachtte daar. En zie, het woord van de HEERE kwam tot hem en Hij zei tegen hem: “Wat doe je hier, Elia?”

10Hij zei: “Ik heb me buitengewoon ingespannen voor de HEERE, de GOD van de legermachten, want de zonen van Israël hebben uw Verbond verlaten, uw altaren afgebroken en uw profeten met het zwaard gedood en ik ben alleen overgebleven en zij zijn erop uit om mij het leven te benemen.”

11Hij zei: “Ga naar buiten en ga op de berg staan voor het aangezicht van de HEERE.” En zie, de HEERE kwam voorbij. Een geweldig sterke wind scheurde de bergen aan flarden en verbrijzelde de rotsen voor het aangezicht van de HEERE. In de wind was de HEERE niet. Na de wind kwam er een aardbeving. In de aardbeving was de HEERE ook niet.

12En na de aardbeving kwam er vuur. In het vuur was de HEERE niet. Na het vuur klonk er een zachte, rustige stem.

13Toen Elia die hoorde, wikkelde hij zijn mantel om zijn gezicht en ging naar buiten en stond in de ingang van de spelonk. En zie, een stem sprak tot hem en zei: “Wat doe je hier, Elia?”

14Hij zei: “Ik heb mij buitengewoon ingespannen voor de HEERE, de GOD van de legermachten, want de zonen van Israël hebben uw Verbond verlaten, uw altaren afgebroken en uw profeten met het zwaard gedood en ik ben alleen overgebleven en zij zijn erop uit om mij het leven te benemen.”

15De HEERE zei tegen hem: “Ga heen, keer terug langs de weg waarlangs je gekomen bent, naar de woestijn van Damascus. Als je daar aangekomen bent, zalf dan Hazaël tot koning over Aram.

16Ook Jehu, de zoon van Nimsi, moet je zalven tot koning over Israël en Elisa, de zoon van Safat, uit Abel-Mehola, moet je tot profeet zalven in jouw plaats.

17Jehu zal degene die aan het zwaard van Hazaël ontkomen is, doden en Elisa zal degene die aan het zwaard van Jehu ontkomen is, doden.

18Verder heb Ik er in Israël zevenduizend overgelaten, die allen de knieën niet voor de Baäl gebogen hebben en die allen hem niet met de mond gekust hebben.”

19Hij ging daarvandaan weg en vond Elisa, de zoon van Safat. Hij was aan het ploegen met twaalf span ossen voor zich uit en hijzelf liep bij het twaalfde span. Elia liep op hem toe en wierp zijn mantel over hem heen.

20Hij verliet de runderen en rende achter Elia aan en zei: “Laat mij toch mijn vader en mijn moeder kussen, daarna zal ik je volgen.” Hij zei tegen hem: “Ga, keer terug, want wat heb ik je gedaan?”

21Hij keerde achter hem vandaan terug en nam een span runderen en slachtte het. Met het tuig van de runderen kookte hij hun vlees en gaf het aan het volk te eten. Daarna stond hij op en volgde Elia en diende hem.